Friday, December 26, 2014

ဂ်ိဳင္းေခၽြးန႔ံဆိုးဒုကၡ ကင္းၾကေစလို


       ထိုင္းေၾကာ္ျငာေလးတစ္ခုၾကည္႔ဖူးတယ္။ Disco Night Club တစ္ခုမွာေတြ႕ၾကတဲ့ေကာင္ေလးနဲ႔
ေကာင္မေလး အတူတြဲကၾကတယ္။ကရင္းနဲ႕လက္အေပၚေျမွာက္တဲ့ကကြက္အေရာက္မွာလက္ေျမွာက္
ကလုိက္တဲ့ ေကာင္မေလးကုိ ေဘးနားက ကေနတဲ့အတြဲေတြ ကတာရပ္ၿပီး ေကာင္မေလးကုိ မလိုတဲ့
အၾကည္႔နဲ႕၀ုိင္းၾကည္႔ၾကတဲ့အခန္းပါ။ ေကာင္မေလးလွလို႔၊ ကကြက္ဆန္းလို႔ လွမ္းၾကည္႔တာမဟုတ္ဘဲ
လက္ေျမွက္လိုက္တဲ့ေကာင္မေလးရဲ႕ဂ်ိဳင္းက အနံ႕ဆိုးေၾကာင့္ဆုိတာကုိ ႏွာေခါင္းရႈံ႕တဲ့ အျခားေကာင္
မေလးေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာနဲ႔ သရုပ္ေဖာ္လိုက္တယ္။  ေကာင္မေလးကရွက္၊   စိတ္ပ်က္ခန္း၊  ေနာက္ၿပီးရင္
Rollon (ကုန္အမွတ္တံဆိပ္မမွတ္မိေတာ့)နဲ႔ ဂ်ိဳင္းလူးတဲ့အခန္း၊ ေနာက္အဲဒီကလပ္ထဲမွာ လက္ေျမွာက္
ၿပီးကတဲ့ အဲဒီေကာင္မေလးနားကုိ ဘသားေခ်ာေတြ ႏွာေခါင္းနဲ႔လာရွဴ တဲ့အခန္း စတာေတြနဲ႔ Rollonကို
ေၾကာ္ျငာသြားတာ။
       အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ဂ်ိဳင္းေခၽြးန႔ံထြက္ၾကတာပါဘဲ။ တကိုယ္ေရသန္႔ရွင္းမႈနဲေလ အနံ႔
ဆိုးေလဗ် ။ ပညာရွင္ေတြကေတာ့ ဗက္တီးရီးယားတမ်ိဳ းေၾကာင့္ အန႔ံဆိုးထြက္ရတယ္လို႔ေျပာတာဘဲ။
ဂ်ိဳ င္းကထြက္လာတဲ့ ေခၽြးရည္ကို အဲဒီဗက္တီးရီးယားက ဓါတ္ေျပာင္းေစသတဲ့ေလ။ အင္း......ပိုးသတ္
ေဆးဗူးႀကီး ဂ်ိဳ င္းၾကားညွပ္ၿပီး ေလွ်ာက္သြားရမယ့္ကိန္းပါလားေနာ္။ ဒီေတာ့ ဒီအန႔ံဆိုးကို တို႔ေတြ တိုး
တိုးတိတ္တိတ္ဘဲ က်ိတ္ၿပီးေျဖရွင္းလိုက္ၾကစို႔။
       ပထမဦးဆံုး ဂ်ိဳ င္းမွာတလြဲဆံပင္ေကာင္းေနတဲ့ ဂ်ိဳ င္းေမႊးေတြကိုရွင္းပစ္ဖို႔လိုတယ္။ ထံုး(ကြမ္းစား
ထံုးအျဖဴ ) ကိုေရနဲ႔ေဖ်ာ္၊ ၿပီးရင္ အနယ္ထိုင္သြားေအာင္ထား၊ အေပၚက အရည္ၾကည္သက္သက္ကိုဘဲ
ကဲ့ယူၿပီး ပုလင္းအလြတ္ထဲထည့္ထား။  အဲဒါနဲ႔ဂ်ိဳ င္းၾကားကိုလိမ္းေပးရင္ အန႔ံအသက္မထြက္ေတာ့ဘူး။
ေနာက္တနည္းက ေက်ာက္ခ်ဥ္ကိုေရေဖ်ာ္ၿပီးလူးေပးလဲျဖစ္တယ္။ ဒါက လိမ္းဘို႔အတြက္ပါ။ စားဖို႔ရာက်
ေတာ့ အစာလည္းေဆး၊ေဆးလည္းအစာဆိုတဲ့အတိုင္း ေက်ာက္ဖရံုသီးကို အမ်ိဳ းမ်ိဳ းလုပ္ၿပီး စားေပးရ
မယ္။ အမ်ိဳ းမ်ိဳ းဆိုတာဒီလိုပါ။ ဟင္းအျဖစ္ခ်က္စားတာတို႔၊ ေၾကာ္စားတာတို႔၊ ျပဳ ပ္တို႔တာတို႔၊ အရည္ညွစ္
ေသာက္(ေဖ်ာ္စက္နဲ႔)တာတို႔၊ ေက်ာက္ဖရံုယိုလုပ္စားတာတို႔ကို ေျပာတာေနာ္။
       ကဲ ညီငယ္၊ညီမငယ္ေတြ ဂ်ိဳ င္းေခၽြးနံ႔ကင္းကင္းနဲ႔ လူထုတြင္းခ်ဥ္းနင္း၀င္ေရာက္ ေအာင္ျမင္ေပါက္
ေရာက္ၾကေစလိုေၾကာင္းပါဗ်ား.....။       (နဂါးႏိုင္)

မီး မီး မီး


       “ရန္သူငါးပါးထဲမွာxxxအင္မတန္ဆိုး၀ါးလွစြာxxxမညွာတာဘယ့္သူ႔မွမေထာက္စာxxxသူခိုးဓျမ
ထက္ဆိုးတဲ့ရန္သူဟာxxxဤဇဗၺဴ တစ္ခြင္မွာ xxx ရန္သူမီးကို အစဥ္အၿမဲသတိျပဳ ပါxxx
       ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေတြ႕ျမင္ရမွာ xxx  အုိး၊အိမ္အေျခမဲ့  အေနမဲ့ေအာင္သာ
xxxမီးမရိုေသသူတစ္ဦးေၾကာင့္ ကုန္ဆံုးခဲ့တဲ့ အိမ္ေပါင္းမ်ားစြာxxxေငြသျပာကေဋကဋာႏွစ္စဥ္အၿမဲပါ
xxxအဲဒီမီးကိုေတာ့ေရွာင္ကြင္းဘုိ႔ရာ ႀကိဳတင္ကာ ႀကိဳတင္ကာ ထာ၀စဥ္သတိထားပါxxx
       မီးေဘးေရွာင္ဗ်ိဳ႕ မေလာင္ခင္တားၾကပါxxxရန္သူထိုမီးကို အၾကြင္းအက်န္ထားရင္မွားၾကလိမ့္မည္
xxxအမိႈက္ကစေလာင္တတ္တာမို႔ အိမ္တြင္းအိမ္ျပင္သန္႔ရွင္းေစခ်င္တာxxxလူတုိင္းလူတိုင္း မီးသတိျပဳ
ပါဗ်ာxxx”
       ပြင့္လင္းရာသီေရာက္လာရင္ျဖင့္ ဦးထြန္းေရႊႀကီး  ေလာ္(အသံခ်ဲ႕စက္)ထဲကဒီလိုေအာ္ေနက် ဘဲ။
ဟိုတုန္းကဆုိ အရံမီးသတ္ယူနီေဖာင္းျပာျပာေတြနဲ႔လူေတြ ရပ္ထဲရပ္ရြာထဲ မီးခ်ိတ္မီးကပ္စစ္တာ ျပန္သ
တိရမိတယ္။  ကိုယ့္အိမ္ မီးေဘးႀကိဳ တင္ကာကြယ္ေရးအတြက္ ေစတနာ့၀န္ထမ္း လာလုပ္တာေတာင္
မႏွစ္ၿမိဳ႕တဲ့သူအခ်ိဳ႕ကုိလည္း ေတြ႕ဘူးရဲ႕။  ဒဏ္ရိုက္ခံရမွာေၾကာက္လို႔သာလုပ္ရတယ္  မီးခ်ိတ္ဆိုလည္း
ဆံပင္ေမႊးေလာက္ေတာင္အလံုးမတုတ္တဲ့ သြပ္ႀကိဳးေပ်ာ့ေလးနဲ႔ေကြး၊ ႏြားေက်ာင္းသား ကိုင္တဲ့ႏြားရုိက္
တုတ္ေလာက္ေတာင္မရွည္တဲ့ လက္သန္းအရြယ္ ၀ါလံုးကေလးမွာခ်ည္နဲ႔၊ မီးကပ္ဆုိရင္လည္း သံေၾကး
တက္ေဆြးေျမ႕ေပါက္ၿပဲေနတဲ့ အိမ္မိုးသြပ္ေဟာင္းျပားေလးညွပ္ၿပီး  ကပ္ထားၾကပံုေလးမ်ား စိတ္မခ်မ္း
ေျမ႕ဖြယ္ရာေပ။ ေအာ္ လူေတြ..............လူေတြ။
       ခုဆုိရင္ မီးသတ္ဦးစီးဌာနက မီးသတ္ဗူးနီနီေလးေတြ လိုက္ေ၀တာေတြ႕ရတယ္။  သူ႕သတ္မွတ္
ကာလျပည္႔သြားရင္ ဗူးသစ္ေတြနဲ႕လုိက္ခ်ိန္းေပးတာလဲေတြ႕ရတယ္။ ေကာင္းပါတယ္။ ညီငယ္ေရ......
တုိ႔ေတြဟာျမန္မာေတြကြလို႔ လက္မေထာင္ခ်င္ၾကသားမဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ဒို႔ေတြလည္း မီးသတ္ေဆး
ဗူး(အဲ) မီးသတ္ေဆးပုလင္း လုပ္ၾကစို႔။ ဆား (၇.၅) ပိသာ၊ ဇ၀က္သာ (၃.၂) ပိသာတုိ႔ကုိ ေရ (၈) ဂါလံ
နဲ႔ ေရာေမႊမယ္။  ဒါ..  ငါတုိ႔ျမန္မာကြလို႔ လက္မေထာင္ခ်င္တဲ့ ငါ့ညီေတြေသာက္ထားတဲ့ ျမန္မာဘီယာ
ပုလင္းခြံေတြထဲ သြပ္၊ ပုလင္း၀ကုိ ပလပ္စတစ္စနဲ႔အုပ္၊ သားေရကြင္းနဲ႔တင္းတင္းပတ္ထားရင္ မီးသတ္
ေဆးပုလင္းေတြရၿပီကြ။ မီးေလာင္ရင္ ပုလင္းနဲ႔ေပါက္ၿပီးခြဲပစ္ မီးၿငိမ္းတယ္။  ကဲ  ျမန္မာညီေလးေတြရဲ႕
 ျမန္မာဘီယာပုလင္းခြံေတြ အသံုး၀င္တယ္ဆုိတာ ေဖေဖႀကီးသိသြားရင္ ဘီယာမူးလာတဲ့ ေမာင္ရင့္ကို
ဆူေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ ဘီယာပုလင္းခြံေတြအစြမ္းကို သိသြားၿပီး ပုလင္းခြံမ်ားမ်ား
ရေအာင္ သူပါလုိက္ေသာက္ေနမွျဖင့္ အင္း...........တတ္ႏိုင္ဘူးကြယ္။
       (မွတ္ခ်က္- ဒီPostေၾကာင့္ ျမန္မာဘီယာမ်ား ပိုမိုေရာင္းခ်ရလို႔ လူႀကီးမင္းမ်ားမွ ဂုဏ္ျပဳ ပြဲတရပ္
က်င္းပေပးမယ္ဆိုလွ်င္ ၀မ္းနဲစြာျငင္းပယ္မွာျဖစ္ေၾကာင္း ႀကိဳတင္,တင္ျပထားအပ္ပါတယ္ ဟဲ ဟဲ)
                                                                                         (နဂါးႏိုင္)

Thursday, December 25, 2014

ခံတြင္းန႔ံ ေကာင္းေစဖို႔


       မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အနီးကပ္စကားေျပာရင္ ပါးစပ္ကိုလက္၀ါးေလးနဲ႔ကာ,ကာၿပီးေျပာတတ္တဲ့ ေကာင္
မေလးတခ်ိဳ ႔ကိုေတြ႔ဖူးတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆိုတဲ့ သိခ်င္စိတ္နဲ႔ မသိမသာေလ့လာၾကည့္ေတာ့ တခ်ိဳ ႔က သူ
တို႔ရဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးမလွဘူးဆိုတဲ့ အားငယ္စိတ္နဲ႔ ကာတာ၊ တခ်ိဳ ႔က ပါးစပ္ၿပဲတယ္ဆိုၿပီးကာတာ၊ တခ်ိဳ ႔က သြားေလးေတြ  မလွဘူးထင္ၿပီး ကာၾကေလရဲ့။  ဒါေပမယ့္ ကာသူအမ်ားစုကို အေသခ် ာ ဂရုစိုက္လိုက္မိ
မယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ခံတြင္းန႔ံမေကာင္းလို႔  ကာတာပိုမ်ားတယ္ဆိုတာ ေတြ႔လာရတယ္။ တခ်ိဳ ႔ဆိုရင္ (၃)ေပအ
ကြာေလာက္က ရပ္စကားေျပာရင္ကိုဘဲ ခံတြင္းဆီက အနံ႔တမ်ိဳ းထြက္ေနတတ္ သူရွိတယ္။  ဒီေတာ့ သူ
တို႔ခမ်ာ လူၾကားသူၾကားထဲ သိမ္ငယ္ၾကရရွာတာ။
       “မ်က္ႏွာေလးကႏုနယ္ခ်စ္စဖြယ္၊ ခံတြင္းနံ႔ကညစ္တယ္” ဆိုတာမ်ိဳ းကေတာ့ ဆိုးတာေပါ့ေနာ္။ ဒီလို
အနံ႔ဆိုးထြက္ရျခင္းရဲ့  အေၾကာင္းတရားေတြကိုသာ လိုက္ေရးရရင္လဲ  က်ယ္ျပန္႔လြန္းသြားပါလိမ့္မယ္။
ကိုကိုနဲ႔ခ်ိန္းထားလို႔  သြားေတြအထပ္ထပ္တိုက္ ၊  အေကာင္းစားခံတြင္းသန္႔ေဆး တဗူးလံုးကုန္ေအာင္
က်င္းခဲ့ေပမယ့္ ကို႔ကို႔အနားေရာက္လို႔  ခ်စ္စကားေလးေတြေျပာၾကေတာ့ ခံတြင္းန႔ံကသင္းေပမယ့္ ၀မ္း
တြင္းကပင့္သက္နဲ႔ထြက္လာတဲ့ေလမွာ အနံ႔အသက္ပါတတ္တာကို ဂရုျပဳမိသူုရွားပါလိမ့္မယ္။ သိမွမသိ
တာကိုးလို႔ေနာ့္။ ခ်စ္စခင္စၾကင္နာစဆိုေတာ့လည္း ကိုကို႔မွာထုတ္မေျပာရဲ။ အနံ႔ကလည္းမခံႏိုင္။ ကိုကို
ကမေျပာေတာ့ ခ်စ္ခ်စ္ကလည္းမသိ။ မေျပာရဲ...မသိ၊ မေျပာရဲ...မသိနဲ႔ ၾကာလာေတာ့ အင္း...ဆက္မေရးခ်င္ေတာ့ဘူး။
          ခံတြင္းသန္႔ရွင္းေရးလုပ္လို႔သန္႔ရွင္းသြားတာ၊ခံတြင္းသန္႔ေဆးရည္နဲ႔က်င္းလို႔ေဆးရည္အနံ႔ေလး
သင္းေနလို႔ဟုတ္လွၿပီလို႔ မထင္နဲ႔ေတာ့ေနာ္။ ၀မ္းတြင္းထဲကျပန္ထြက္လာတဲ့ ထြက္ေလကိုလည္း ဂရု
စိုက္ၾကအံုးဗ်။ လူတဦးနဲ႔တဦးဟာ အသည္း(အသဲ)ရဲ့ အစို/အေျခာက္ပံုစံမတူၾကပါဘူး။ ပံုမွန္အသည္း
ေကာင္းသူအဖို႔ထြက္ေလမွာ  အနံ႔ဆိုးပါ၀င္မႈႏႈန္းနဲ႔ အသည္းအတန္ငယ္ေျခာက္သူရဲ့ႏႈန္း မတူပါဘူး။
အသည္းပိုေျခာက္ရင္  အနံ႔ဆိုးပိုထြက္တယ္လို႔  အၾကမ္းဖ်င္းမွတ္ယူႏိုင္တယ္။  မယံုဘူးဆိုရင္ေတာ့
ကိုရီးယားမင္းသမီး  စီးကရက္ဖြာတဲ့စတိုင္ကို အားက်တဲ့ငါ့ႏွမမ်ား တရက္ကို စီးကရက္(၃)ဗူးႏႈန္းက်
ေအာင္ေသာက္ၾကည့္လိုက္စမ္း၊ဂြမ္းသြားမွာေပါ့။ ဘီယာလဲတေန႔(၁) ပါကင္ေသာက္ၾကည့္လို႔ရတယ္
ေနာ္။ အတုယူမမွားၾကနဲ႔ခ်စ္ႏွမမ်ား။ဒီေတာ့ အျပင္ကခ်စ္သဲႀကီးကို ဂရုစိုက္ရသလို ႏွမေလးရဲ့ရင္ထဲက
အသည္းေလးကိုလည္းဂရုစိုက္ရမယ္ဆိုတာသိပလား။ သူ႔ကိုေကာင္းေကာင္းထားၾက သိလား။
       ကဲ... အန႔ံဆိုးကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး သိပ္လည္းသိမ္ငယ္မေနပါနဲ႔ေတာ့ကြယ္။ အကိုႀကီးတစ္ေယာက္
လံုးရွိတာဘဲ။ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ေတြ႔ရင္ သိၾကားနဲ႔ေတြ႔တယ္လို႔မွတ္။ ကဲ နည္းေပးမယ္လိုက္ေရး။ “ကံေကာ္
၀တ္ဆံ၊ႏြယ္ခ်ိဳ ၊နံ႔သာနီ၊ကြမ္းရြက္ တို႔ကို ဆတူေရာ၊ အမႈန္႔ျပဳ ၊ တခါေသာက္ လက္ဖက္စားဇြန္နဲ႔တစ္ဇြန္း
တေန႔ကို(၃)ႀကိမ္ေသာက္။ မၾကာမၾကာေသာက္ေပး။ “တန္ေဆး၊လြန္ေဘး”ဆိုတာေလးလည္းမေမ့ေစ
ဘဲ ကိုယ့္အနံ႔ေပၚမူတည္ၿပီး ၾကည့္ေသာက္ေပါ့။ ေနာင္ဆိုရင္ ကိုယ္မႀကိဳ က္တာေတြကိုမွ လုပ္တတ္တဲ့
ကိုကို႔ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ (၃”) အကြာေလာက္ကေနၿပီး အသံၿပဲႀကီးနဲ႔ ေအာ္ေဟာက္ထည့္လိုက္စမ္းပါ။
ငါ့ႏွမ ပါးစပ္ကအနံ႔ဆိုး ကိုကို႔ႏွာေခါင္းေပါက္ထဲ မ၀င္ေစရဘူး...ေလာင္းမလား။
       အံမာ အံမာ ဒီ Post က ေကာင္မေလးေတြအတြက္ေရးတာဘဲ ငါတို႔နဲ႔မဆိုင္ဘူးဆိုၿပီး ေမာင္ရင္
တို႔ကမွိန္းေနၾကသေပါ့ေလ။ ဟင္းဟင္း ေမာင္ရင္တို႔ကသူတို႔ထက္ေတာင္ဆိုးေသး။ မဟုတ္တာမွန္သ
မွ် ပါးစပ္ထဲထည့္ေနၾကတဲ့ ေမာင္ရင္တို႔အသည္းက Steel နဲ႔သြန္းထားတာက်လို႔။ ဒီေတာ့ ေမာင္ရင္တို႔
လည္းလိုက္ေရး ဒါဘဲ။
                                  ခ်စ္ကိုႀကီး (နဂါးႏိုင္)

    

Wednesday, December 24, 2014

ေလျဖတ္မွာကို သပြတ္ခါးသီးနဲ႔ကာကြယ္စို႔


     သပြတ္ခါးသီးကို ညီငယ္ညီမငယ္တို႔ေတြ႔ဘူးၾကဖို႔လြယ္မယ္မထင္ဘူး။ ေတာနယ္ေတြမွာ
အေလ့က်ေပါက္တဲ့အပင္ပါ။ အပင္၊အသီး၊အပြင့္ေတြဟာ ဟင္းခ်ိဳခ်က္တဲ့အယဥ္သီးနဲ႔ခၽြတ္စြပ္
ဘဲ။ အသီးကိုခ်ိဳးဖဲ့ၿပီး အတြင္းသားကိုလွ်ာနဲ႔တို႔ၾကည့္မွသာ အခါးသီး၊အခ်ိဳသီးခြဲႏိုင္တာကလား။
မွတ္မိေနေသးတယ္ တခါကပိႏၷဲပင္ေပၚ သပြတ္ပင္တၿခံဳ တင္သီးခိုင္းလိုက္တယ္။ အသီးထြက္
လို႔  ဟင္းခ်က္လိုက္ေတာ့ အာပါးပါး ခါးလိုက္တာမွ ေဆြမ်ိဳးစာရင္းေတာင္ ျပန္လုပ္ယူရတယ္။
 စိုက္ေနက်သပြတ္ခ်ိဳ ဘယ့္ႏွယ္ျဖစ္ပါလိမ့္လို႔အေျဖရွာလိုက္ေတာ့ ေတြ႕ပါၿပီ။ ၿခံရဲ့အေရွ႕ဘက္
အရပ္ ေတာတန္းအစပ္ကၿခံစည္းရိုးမွာ အေလ့က်တြယ္ေနတဲ့ သပြတ္ခါးပင္ေတြ။  အပြင့္၀ါ၀ါ
က၀တ္မႈန္ေတြ အေရွ႕ေလစီးၾကြခ်ီလာၿပီး သပြတ္ခ်ိဳကို ၀တ္မႈန္ကူးေပးလိုက္တာကိုး။  ရုပ္ရွင္
သရုပ္ေဆာင္ ၀တ္မႈန္ေရႊရည္ ဆိုတဲ့ေကာင္မေလးေတာ့ ဘယ္ေလာက္စြမ္းတယ္မသိဘူး။ ၿခံ
စည္းရိုးက သပြတ္ခါး၀တ္မႈန္ရဲ့စြမ္းခ်က္ကေတာ့ အံ့မခန္းပါဘဲဗ်ာ။ဒါနဲ႔ဘဲ ၿခံစည္းရိုးကသပြတ္
ခါးေတြကိုရွင္း၊ ပိႏၷဲပင္ေပၚတင္ထားတဲ့ အခ်ိဳပ်က္သပြတ္ပင္ကိုျပန္ရွင္းထုတ္၊  အသစ္ျပန္စိုက္
လိုက္မွဘဲ သပြတ္ခါးဇတ္လမ္း တခန္းရပ္သြားေတာ့တာ။ အဲဒီလို သပြတ္ခါးပင္ေတြကို အၿငိဳး
ႀကီးႀကီးနဲ႔ လိုက္ရွင္းၾကလို႔လားမသိ ခုဆိုရင္ကိုယ္တို႔ေတာအရပ္မွာေတာင္ သပြတ္ခါးပင္ေတြ
အေတာ္ရွားသြားၿပီဗ်ာ…။
       အင္း…ကိုယ္တို႔သာသူ႔ကို အၿငိဳးနဲ႔ရွင္းပစ္ေနတာ။  သူကေတာ့ ကိုယ္တို႔လူသားေတြကို
ေကာင္းေကာင္းႀကီး အက်ိဳးျပဳႏိုင္တယ္ဆိုတာ ေနာင္မွသိလာရတယ္ဗ်ာ။  သပြတ္ခါးသီးအစို
မႏုမရင့္ (၅) လံုးခူး၊ သင့္ေတာ္မယ့္ေျမအင္တံု(ေျခဖ၀ါးႏွစ္ဖက္၀င္ဆန္႔ႏိုင္ရမည္)ထဲ ထည့္ၿပီး
ေျခစံုနင္းေပးပါ။ အနဲဆံုး(၁)နာရီၾကာေအာင္ နင္းေပးရပါမယ္။ သပြတ္ခါးနံ႔ျပင္းျပင္းေတြ မႊန္
လာၿပီး တကိုယ္လံုးေခၽြးေတြထြက္လာမယ္။  အေညာင္းညာအကိုက္အခဲေတြလည္း တေျဖး
ေျဖးေျပလာပါမယ္။ အေၾကာေတြရဲ့စုရပ္ျဖစ္တဲ့ ေျခဖ၀ါးေအာက္ကအေၾကာေတြေပ်ာ့ေပ်ာင္း
လာပါမယ္။ နင္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေလခဏခဏလည္တတ္တယ္ေနာ္။ ရွက္တတ္ရင္ အိပ္ခန္း
ထဲမွာနင္းေနာ္။ ဒီပံုစံအတိုင္းတေန႔တႀကိမ္နဲ႔ (၇)ရက္ဆက္တိုက္နင္းေပးရင္ ေလျဖတ္ျခင္းကို
ကာကြယ္ႏိုင္ပါတယ္လို႔ ပညာရွင္တို႔ကဆိုထားေၾကာင္းပါ။
       ညီငယ္၊ညီမငယ္တို႔ေရ ငါတို႔ကငယ္ပါေသးတယ္။ သက္ႀကီးပိုင္းေတြသာ ေလျဖတ္တာ
ပါလို႔ ယူဆထားရင္မွားမယ္ေနာ္။ ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ (၁၂)ႏွစ္သား ေလျဖတ္ေ၀ဒနာသည္တစ္
ဦးကို ကိုယ္ေတြ႔ဖူးခဲ့ၿပီေနာ္။  ညီ၊ညီမတို႔  စားေသာက္ေနရတဲ့  အစားအေသာက္ေတြရဲ့ ထုတ္
လုပ္မႈစနစ္ေတြမွာျပန္ၾကည့္ရင္ ကင္ဆာနဲ႔ေလျဖတ္မွာကိုအားေပးတဲ့ပစၥည္းေတြကို ဘံုးေပါလ
ေအာ ထည့္သံုးေပးထားၾကေလရဲ့။ သတိနဲ႔စား…..သတိနဲ႔စား။
(မွတ္ခ်က္။    ။ဒီ Post ပါ သပြတ္ခါးသီးဟာ ေအာက္ျပည္ေအာက္ရြာက သပြတ္ခါးသီးကို
ညွႊန္းဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။ အထက္ပိုင္းေဒသေတြမွာ အလံုးေသးေသး၊အေမႊးအနည္းငယ္ပါတဲ့
သပြတ္ခါးတမ်ိဳးရွိေသးတယ္။ သူ႔ကိုသံုးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အလံုးေသးတဲ့အတြက္ (၂၀-၂၅)လံုး
ေလာက္ ထည့္သံုးရပါလိမ့္မယ္)
                                                                            (နဂါးႏိုင္)

ေဗာက္ ေဗာက္ ေဗာက္


         လူၾကားသူၾကားထဲေရာက္ရင္ ဇာတိကျပလာၿပီ။ ငယ္ထိပ္ကယားသလိုလို၊ ေနာက္ေစ့
(စိ) ကယားသလိုလို၊ ခ်ိဳ (ဂ်ိဳ) ေစာင္းကယားသလိုလို နဲ႔။ ေန႔တိုင္းေခါင္းေလွ်ာ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ နဲနဲ
ေတာ္ေသးတာ။ တရက္တေလေလာက္မ်ား ေခါင္းေရမထိရင္ျဖင့္ ေနာက္ေန႔တျဗင္းျဗင္းနဲ႔ကုပ္
ဖို႔သာျပင္ေပေရာ့။ ေဆာင္းတြင္းမွာ ဦးေရျပားပိုေျခာက္ေတာ့ သာေတာင္ဆိုးေသး။ သတင္းစာ
ရြက္တခ်ပ္ေလာက္ျဖန္႔ၿပီး  ဘီးစိပ္တေခ်ာင္းနဲ႔ ၿဖီးခ်လိုက္ရင္ျဖင့္ ျဖဴျဖဴေရာ္ေရာ္အဖတ္ေတြက
ပံုႏွိပ္စာလံုးအမဲေလးေတြကိုဖံုးသြားလိုက္တာမ်ား ၾကည့္မေကာင္းပါဗ်ား။ ေနေရာင္ထဲမွာေခါင္း
ကို တခ်က္ေလာက္ကုပ္ၾကည့္လိုက္ရင္ဘဲ တဖြားဖြားနဲ႔လြင့္ပ်ံထြက္လာတာကလည္းစိတ္ပ်က္
စရာႀကီး။ ေအာ္…ေဗာက္ ေဗာက္ ေဗာက္။
         ေခါင္းကေဗာက္ေတြေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္ေရသန္႔ရွင္းမႈအားနည္းသူလို႔ အထင္ေသးခံ
ရတာလဲရွက္ဖြယ္ပါ။ ေၾကာ္ျငာေတြၾကည့္ၿပီး Shampoo အမ်ိဳးမ်ိဳးကို၀ယ္ၿပီး ေခါင္းေလွ်ာ္ေနရ
တာလဲတေမာ။ တခ်ိဳ႕ေသာ Shampoo ေၾကာ္ျငာေတြကလည္း Model ေကာင္မေလးရဲ့ နက္
ေမွာင္ေပ်ာ့ေျပာင္းရွည္လ်ားတဲ့ “ဆံပင္”၏ေကာင္းျခင္းကိုျပခ်င္တာလား “…” ၏ေကာင္းျခင္း
( “…” သည္ “ပင္” ႏွင့္ ကာရံသံတူေသာ စကားလံုးကိုရိုင္းမည္စိုိုးေလေသာေၾကာင့္  ထည့္မ
ေရးသည္ကိုေတြးေတာကာဖတ္ေတာ္မူၾကပါေလကုန္)ကိုျပခ်င္တာလား မကြဲျပား။Shampoo
ေၾကာ္ျငာမဟုတ္ဘဲ Model ေၾကာ္ျငာျဖစ္သြားတာလည္းအမ်ားအျပား။ ကဲ ထားလိုက္ေတာ့ ။
ေဗာက္ေပ်ာက္ပါတယ္ဆိုတဲ့ Shampoo နဲ႔ေလွ်ာ္တာခဏဘဲရတယ္။ မလြယ္ပါဘူးဟယ္ လို႔
ၿငီးတြားေနတဲ့  ကေလးမမ်ားအတြက္  အခက္အခဲမရွိတဲ့  နည္းေလးေပးၿပီးေနာက္  ေဗာက္္
ေပ်ာက္ၾကပါေစဗ်ား။
      ရဲယိုရြက္မႏုမရင့္ခပ္ႀကီးႀကီး(၅)ရြက္ကို အရည္ညွစ္ၿပီး ဆံပင္အရင္းကဦးေရျပားရႊဲစို
ေအာင္ (၂)ႀကိမ္(၃)ႀကိမ္ထပ္ထပ္ဆြတ္၊ ၿပီးရင္မ်က္ႏွာသုပ္ပု၀ါထူထူနဲ႔ အနည္းဆံုး (၁) နာရီ
ၾကာေအာင္ ေခါင္းေပါင္းေပးထားပါ။ ၿပီးရင္ ေရရိုးရိုးနဲ႔ေခါင္းေလွ်ာ္လိုက္ပါ။ ဆပ္ျပာမသံုးမိပါ
ေစနဲ႔။ (၁)ပတ္ကို(၁)ႀကိမ္ဘဲလုပ္။ (၃)ပါတ္ဆက္တိုက္လုပ္ၾကည့္လိုက္ပါ။        Goodbye
Dandruff ေပါ့ဗ်ာ။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
“……….”  “……….”   “……….”
“ဟဲလို အမိန္႔ရွိပါခင္ဗ်ာ”
“ဦးနဂါးႏိုင္ဆိုတာလား ဟင္”
“ဟင္ အင္း အဲအဲ ဟိုဟို ဟုတ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ”
“တအဲအဲနဲ႔ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲဦးနဂါးႏိုင္”
“ဟိုဟို အမိကဘယ္သူလဲ၊ ဘယ္ကဆက္ေနတာလဲ”
“သမီး ရန္ကုန္ကပါ၊ …….လို႔ေခၚပါတယ္၊ စမ္းေခ်ာင္းက”
“ေအာ္…၊ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမ်ားကူညီရမလဲ ခင္ဗ်ာ”
“ဒီလိုပါ ဦးႏိုင္ရဲ့ေဗာက္ေပ်ာက္တဲ့ရဲယိုရြက္အေၾကာင္းဖတ္မိေတာ့၊ စမ္းလုပ္ၾကည့္ဖို႔ အခက္
အခဲေလးရွိလို႔ ဖုန္းဆက္ေမးၾကည့္တာပါ၊ ကူညီပါေနာ္”
(အင္း…ရန္ကုန္သူမ်ား စကားေလးသံုးခြန္းေတာင္မျပည့္ေသးဘူး ဦးနဂါးႏိုင္ကေန ဦးႏိုင္တဲ့၊
ဒီထက္ရင္းႏွီးလာရင္ျဖင့္ အဟီး…ဘယ္လိုေခၚမလဲမသိ)
“ေျပာၾကည့္ေလ၊ ကူညီရတာေပါ့”
“ဦးႏိုင္ရဲ့ Post အေတာ္မ်ားမ်ားက ေတာနယ္ထြက္ပစၥည္းေတြသံုးရတာမ်ားတယ္၊ မီးတို႔ ရန္
ကုန္လိုၿမိဳ႕ႀကီးမွာ ရွာရေဖြရခက္မွာဘဲေနာ္၊ မီးတို႔ကမိန္းကေလးဆိုေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့ေနာ္”
(အင္း…သမီးကေန “သ” ျပဳတ္ၿပီး “မီး” တဲ့၊ ၾကာရင္ဘာဆက္ျဖစ္မယ္မသိ)
“ဘာပစၥည္းအမယ္ကို ဆိုလိုတာလဲမသိ၊ ေျပာၾကည့္ပါလား”
“မီး ေလာေလာဆယ္ ရဲယိုရြက္လိုခ်င္တယ္၊ ဦးႏိုင္ပို႔ေပးႏိုင္မလားဟင္”
(အင္း…လာၿပီလာၿပီ၊ ဒါ့ေၾကာင့္ကိုး)
“ကိုယ္က အမိတို႔ရန္ကုန္နဲ႔ မိုင္ရာခ်ီေ၀းတဲ့ ေတာနယ္မွာေနတာေလ၊ ပို႔ေပးဘို႔မျဖစ္ႏိုင္ဘူး”
“ဒါျဖင့္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဟင္…..”
(သူ႔စိတ္ပ်က္အားငယ္သံေလးက ရင္၀ကိုလာထိသြားတယ္)
“ကဲ ကိုယ္အႀကံေပးမယ္၊ အေသအခ်ာနားေထာင္ေနာ္”
“ဟုတ္”
“အမိတို႔ရပ္ကြက္ထဲမွာ ညဦးပိုင္း မုန္႔ဖက္ထုပ္သည္ ေတာင္းထမ္းလည္ေရာင္းတာရွိလား”
“အာ ရွိတယ္ ရွိတယ္ မီး၀ယ္စားေနက်”
“ၿပီးေတာ့ အလားတူဘဲ ငါးေပါင္းထုပ္ပူပူေလးဆိုၿပီး လည္ေရာင္းသူေရာရွိလား”
“ရွိတယ္ ရွိတယ္ ဦးႏိုင္”
“အဲဒါ အေျဖဘဲ”
“ရွင္….”
“ေအာ္…ဒီလိုပါ၊ အဲဒီလည္ေရာင္းတဲ့ ငါးေပါင္းထုပ္သည္ကိုေျပာတာ၊ ငါးေပါင္းထုပ္ရဲ့ငွက္
ေပ်ာဖက္ကိုခြာလိုက္ရင္ အထဲမွာ အစာေတြကိုရဲယိုရြက္နဲ႔တထပ္ထုတ္ထားေသးတာကို
ေတြ႕ဖူးတယ္မဟုတ္လား”
“ေတြ႕ဖူးတယ္ဦးႏိုင္ ေတြ႕ဖူးတယ္”
“ဒီေတာ့ ဒီလိုလုပ္၊ ငါးေပါင္းထုပ္သည္ဆီက ငါးေပါင္းထုပ္၀ယ္စားရင္းနဲ႔ ရဲယိုရြက္အစိမ္း
ေလးမ်ား ေက်းဇူးျပဳၿပီးယူလာေပးပါလားလို႔ ေျပာရင္ရမလားဟင္”
“အား…..ဟုတ္တယ္ဟုတ္တယ္၊ဦးႏိုင္ကဥာဏ္ေကာင္းသားဘဲ၊ မီးေတာ့ ဦးႏိုင္ကိုခင္သြား
ၿပီ၊ေနာင္လည္းဖုန္းဆက္မယ္ေနာ္၊ ရလားဟင္”
“……………………..”
“အဲ ေမးေနတယ္ေလဦးႏိုင္၊ ရလားလို႔”
“ေကာင္းပါၿပီဗ်ာ ငွက္ေပ်ာေၾကာ္တပိုင္းပါ”
“ဘာလဲ ငွက္ေပ်ာေၾကာ္တပိုင္းဆိုတာ”
“ေအာ္…အမိရဲ့သေဘာေတာ္အတိုင္းပါလို႔ေျပာတာ”
“ဦးႏိုင္နဲ႔စကားေျပာရတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္၊ ကဲ မီးစာလုပ္ရမွာမို႔ Bye ဦးႏိုင္”
“…………………….”
    အင္း………ေကာင္မေလးေတာ့ အဆင္ေျပမွာပါ။ ကမၻာေက်ာ္စံုေထာက္ႀကီးျဖစ္တဲ့
ရွားေလာ့ဟုမ္း(Sherlock Holmes)ဟာ ျပသနာရပ္ႀကီးတခုခုကိုေျဖရွင္းလို႔ၿပီးသြားရင္ ေက်
နပ္တဲ့ အၿပံဳးေလးတစ္ခ်က္ၿပံဳးၿပီး ေဆးတံကိုမီးညွိ၊ အားပါးတရဖြာရႈိက္တတ္တယ္။ ရန္ကုန္
ကဆိုတဲ့ မျမင္ဘူးသူေကာင္မေလးတေယာက္ရဲ့ ရဲယိုရြက္ျပသနာႀကီးကိုေအာင္ျမင္စြာေျဖ
ရွင္းေပးၿပီးသကာလ ရွားေလာ့ဟုမ္းကိုအားက်တဲ့နဂါးႏိုင္ ေဆးတံကိုင္ၿပီးမီးညွိဘို႔ ပါးစပ္မွာ
ေကာက္ခဲလိုက္ေတာ့ လားလား…ဆာ့ကစ္ျပားေတြကို သင္နာရည္နဲ႔ေဆးတဲ့သြားတိုက္တံ
ေဟာင္းႀကီးရဲ့အရုိးကို ခဲမိရက္သားျဖစ္ေနပါေပါ့လားကြယ္ရုိ႕ …..။
                        (နဂါးႏိုင္)

သရက္ပင္အသီးမွန္အသီးလႈိင္ေစဖို႔

      
       စိုက္ပ်ိဳးေရး ၀ါသနာပါတဲ့ညီငယ္တို႔  ေျမအခက္အခဲေၾကာင့္ အိမ္ၿခံ၀ိုင္းထဲမွာ သရက္ပင္
(၁)ပင္စ(၂)ပင္စစိုက္ထားတာဘဲျဖစ္ျဖစ္ စီးပြားျဖစ္သရက္ၿခံႀကီးစိုက္ထားရင္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ အပင္
သန္မာ အသီးလႈိင္တာကိုလိုခ်င္မွာေပါ့။ နည္းေပးလိုက္မွာ လြယ္လြယ္ေလးပါ။
       သရက္ပင္ေအာက္ပတ္ပတ္လည္ေျမႀကီးမွာ ခ်ိဳင့္ခြက္ေတြ၊ က်င္းေတြတူး (အျမစ္ေတြမ
နာေစနဲ႔)ေပးၿပီး (၁)ပတ္(၁)ႀကိမ္ ေရ၀ေအာင္ မွန္မွန္သြင္းေပးရင္ ႏွစ္စဥ္အသီးထြက္လႈိင္လာ
ပါမယ္။ ဒါ့အျပင္ ပိုးမစား၊ကိုင္းမက်ိဳးတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြပါခံစားရပါမယ္။ ေနာက္ၿပီး အပြင့္
မပြင့္မီ (၁)လအလိုေလာက္မွာ အပင္ေအာက္က မီးခိုးမႈိင္းတိုက္ (အပူရွိန္မမ်ားေစနဲ႔) ေပးရင္
အပြင့္ေကာင္းၿပီး သီးကင္းေၾကြနဲတယ္။သရက္ပင္ကိုအေကာင္းဆံုးေသာပိုးကာကြယ္နည္းက
ေတာ့ ဆႏၵန္ဆင္မင္းဇတ္ထဲက  ဇတ္ပို႔တစ္ေကာင္ျဖစ္တဲ့  ခါခ်ဥ္ေကာင္ကိုသာ သရက္ပင္မွာ
ေမြးလိုက္။ အင္ၾကင္းပန္းထဲက ခါခ်ဥ္ေကာင္ဟာ စူဠသုဘဒၵါက ဆႏၵန္ဆင္မင္းကို ဘ၀ဆက္
တိုင္း အၿငိဳးထားေစတယ္ေနာ္ ဟဲဟဲ။ ဘာဘဲေျပာေျပာ ညီငယ္ရဲ့သရက္ပင္ေပၚ ခါခ်ဥ္ (၁)အံု
ေလာက္ရွိေနတာဟာ ပိုးသတ္ေဆးစက္ရုံႀကီးေပါင္း (၁၀) ရုံထက္စြမ္းတယ္လို႔ မွတ္ပါ။  တခု
ေတာ့ရွိတယ္ သရက္သီးခူးခ်ိန္မွာ စူဠသုဘဒၵါျဖစ္တတ္တာေလးေတာ့ သည္းခံေပါ့။
                                                                                      (နဂါးႏိုင္)

ကေလးႀကိဳ႕အရမ္းထိုးေနရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ


ေ      ေလာကဓမၼတာအရ ေယာက္်ားနဲ႔မိန္းမတို႔ေပါင္းဖက္ၿပီး ရင္ေသြးရတနာေလးေတြေမြးဖြား
လာၾကရတယ္။ ညီငယ္၊ညီမငယ္တို႔လည္း ေလာကဓမၼတာထဲမွာဘဲဆိုတာမေမ့ၾကနဲ႔ေနာ္ ဟီး။
ဒီေတာ့ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္၊ေအာင္ပြဲ၀င္ဆိုသလို သိစရာရွိတာေလးေတြ ႀကိဳတင္သိပါေစဆိုၿပီးသ
ကာလ ေရးျပေနရတာေလ။ ကဲ…ေဖေဖအေလာင္းလ်ာ၊ ေမေမအေလာင္းလ်ာတို႔ေရ ေမြးကင္း
စႏို႔တိုက္အရြယ္ အႏွီးစအတြယ္မလြတ္ေသးတဲ့ ကေလးငယ္ေလးေတြဟာ အေၾကာင္းေၾကာင္း
ေၾကာင့္ ႀကိဳ႕(ဂ်ိဳ႕)ထိုးတတ္တယ္ဗ်။ သာမန ္(၂-၃)ခ်က္ေလာက္ထိုးတာက ကိစၥမရွိေပမယ့္ တ
ကယ့္ကိုဆက္တိုက္ႀကီးထိုးလာရင္ေတာ့ “တရုတ္ႀကီးကိစၥရွိလာၿပီ” ေပါ့။
      “ ကိစၥမရွိ၊ တရုတ္ႀကီးကိစၥရွိလာၿပီ” စတဲ့ စကားလံုးေတြ အာေခ်ာင္သံုးမိလိုက္ၿပီဆိုေတာ့
အဓိပၸါယ္ေပၚေအာင္ရွင္းရမယ့္ ၀တၲရားရွိလာျပန္ေပါ့။  ဗဟုသုတရစိမ့္ေသာငွါ ေရးပါေလေသာ
ေၾကာင့္ သည္းခံဖတ္ေပးေပါ့ေနာ္။ ဟိုး…..ေရွးေရွးတုန္းကဆိုရင္ ျမစ္ႀကီးေတြမွာ ခုေခတ္လိုမ်ိဳး
ျမစ္ကူးတံတားႀကီးေတြ အၿပိဳင္ထိုးထားတာမရွိဘူးေလ။ ဒီေတာ့ ျဖတ္ကူးဖို႔ ေလွ၊သဗၺာန္ေတြကို
သံုးၾကရတယ္။ ကူးတို႔သဗၺာန္သမားေတြ အလုပ္ျဖစ္ၾကတာေပါ့။ ဧရာ၀တီရဲ့ျမစ္ဆိပ္တခုမွာ တ
ရုတ္ႀကီးတစ္ေယာက္လည္း သဗၺာန္ခတ္ျခင္းအလုပ္နဲ႔ အသက္ေမြးတယ္။ဗမာစကားမပီကလာ
ပီကလာနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆးေနတတ္လို႔ ခရီးသည္ေတြကသူ႔ကိုႏွစ္သက္တယ္။အျခားေသာ
လူလည္ကူးတို႔သမားေတြကိုၾကည့္မရၾကေတာ့ သူ႔ဆီကိုလာၾကတာမ်ားတယ္။သူက ေလေလး
တခၽြန္ခၽြန္နဲ႔ေနတတ္ၿပီး သူ႔လက္သံုးဗမာစကားေလးတစ္ခြန္းကေတာ့ “ကိစၥမရွိပါဘူး” တဲ့။
       “ဖိုးတရုတ္ႀကီး၊ပစၥည္းအ၀ယ္လြန္သြားလို႔ကူးတို႔ခမက်န္ေတာ့ဘူး၊ေနာက္မွယူေတာ္ေနာ္”
ဆိုရင္ သူက “ကိစၥမရွိပါဘူး”တဲ့။“ ဖိုးတရုတ္ႀကီး၊ ကၽြန္မလက္မအားေတာ့လို႔ ဒီဆြဲျခင္းေတာင္း
ေလး ကမ္းေပၚယူတင္လာေပးပါေနာ္” ဆိုလည္း သူက“ကိစၥမရွိပါဘူး” ဘဲေပါ့။ အရာအားလံုး
ဟာသူ႔အတြက္“ကိစၥမရွိပါဘူး”ဘဲ။ ဒီေတာ့ ခရီးသည္ေတြသူ႔ကိုခ်စ္ၾကတာ မဆန္းပါ။  တေန႔
ရာသီဥတုကသိပ္မၾကည္လင္၊ ျမစ္ျပင္မွာလည္း ေလတဟူးဟူးေပါ့။ သူ႔သဗၺာန္ေပၚမွာလူ(၅)ဦး
ေရာက္ေနၿပီ။ ဒီအထဲမွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါး ပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ္ႀကီးကေရမကူးတတ္ေတာ့
ျမစ္ျပင္ကိုၾကည့္ၿပီး စိုးရိမ္ေနဟန္ရွိတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကမ္းကခြာလာတယ္ဆိုပါေတာ့။ ကိုယ္ေတာ္
ႀကီးက သူ႔ေျခဖ၀ါးကိုေရလာထိေတာ့မ်က္လံုးျပဴးသြားတယ္။ဘယ့္ႏွယ္ေလွ၀မ္းထဲ ေရ၀င္လာ
ပါလိမ့္လို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ေျခေထာက္နားေလွ၀မ္းအေပါက္ကေလးကေန ေရ၀င္ေနတာ
ေတြ႕ေတာ့ တရုတ္ႀကီးကိုလွမ္းေအာ္ၿပီးသတိေပးလိုက္တယ္။ တရုတ္ႀကီက“ကိစၥမရွိပါဘူး”တဲ့။
ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ္ေတာ္ႀကီးရဲ့ေျခက်င္း၀တ္ေရာက္ေအာင္ေရ၀င္လာတယ္။ ကိုယ္ေတာ္ႀကီးကေအာ္
ေျပာလိုက္ျပန္တယ္။ တရုတ္ႀကီးက“ကိစၥမရွိပါဘူး”တဲ့။ခရီးသည္ထဲတေယာက္က ခြက္ကေလး
နဲ႔ေရပက္ထုတ္လိုက္၊ ေလွ၀မ္းေပါက္ေလးကပိုႀကီးလာလို႔ ေရပို၀င္လာလိုက္နဲ႔ ေလွ၀မ္းတ၀က္
ေရ၀င္ေနၿပီ။ ကိုယ္ေတာ္ႀကီးမ်က္လံုးက ပုဇြန္မ်က္လံုးထက္ေတာင္ ပိုျပဴးလာၿပီး လွမ္းေအာ္ျပန္
တယ္။ တရုတ္ႀကီးကေတာ့ထံုးစံအတိုင္း“ကိစၥမရွိပါဘူး”ဘဲ။ ဒီလိုနဲ႔ ျမစ္အလယ္ေခါင္အေရာက္
မွာ မိုးသက္ေလျပင္းက်လာလို႔ ေလွလူးလာေတာ့ နဂို၀မ္းေပါက္လို႔၀င္တဲ့ေရအျပင္ လွိဳင္းပုတ္
လို႔ေရထပ္၀င္တာေၾကာင့္ ေလွနံကျမစ္ေရျပင္ရဲ့အထက္မွာ တထြာသာသာဘဲေပၚေတာ့တယ္။
ဒီတခါ ကိုယ္ေတာ္ႀကီးတင္မက က်န္ခရီးသည္ေတြကပါ ၀ိုင္းေအာ္ၾကေတာ့ တရုတ္ႀကီးက စ
ကားတခြန္းျပန္ေျပာၿပီး ေလွာ္တက္ကိုပစ္ခ်၊လူပါေရထဲကိုအရင္ဆံုးခုန္ခ်လိုက္ေတာ့တယ္။ သူ
ဘာေျပာခဲ့လိုက္တယ္ထင္လဲဟင္…။ “ကိစၥရွိလာၿပီ၊ ေရကူးေတာ့” တဲ့။
       ကဲ ကဲ အေရးလြန္သြားလို႔ Post ေခါင္းစဥ္ကို “တရုတ္ႀကီးရဲ့ ကိစၥမရွိ” လို႔ေတာင္ ေျပာင္း
တတ္ရမလိုျဖစ္ေနၿပီ။ ဒီေတာ့ ကေလးကႀကိဳ႕(ဂ်ိဳ႕)တအားထိုးရင္ ကိစၥရွိလာၿပီေပါ့ေနာ္။   ဒီမွာ
ကေလးအေမက အဓိကက်တယ္။ မေအလုပ္တဲ့သူက ကေလးရဲ့အႏွီးစကို အပိုင္းအစကေလး
တခုုရေအာင္ သြားနဲ႔ကိုက္ျဖတ္ၿပီးတံေတြးဆြတ္ ကေလးရဲ့နဖူးအလယ္တည့္တည့္မွာ ကပ္ေပး
လိုက္ရင္သက္သာသြားပါလိမ့္မယ္ညီငယ္ညီမငယ္။ကေလးရဲ့အႏွီးစကို ေမေမ့ရဲ့သြားနဲ႔ဘဲကိုက္
ျဖတ္ေနာ္။ ေမ့ၿပီးေတာ့ ေဖေဖ့ကိုေပးမကိုက္နဲ႔ေနာ္။ ပိုဆိုးသြားလိမ့္မယ္ ဟဲဟဲ။
                                                                      (နဂါးႏိုင္)

Wednesday, December 17, 2014

ထမနဲထိုးၿပိဳင္ပြဲ ၀င္ႏြဲၾကမွာလား


       ခါးေတာင္းေျမွာင္ေအာင္က်ိဳ က္၊ေခၽြးတၿဖိဳက္ၿဖိဳက္နဲ႔ အားစိုက္ထိုးရတဲ့ ထမနဲထိုးၿပိဳင္ပြဲေတြကို ေတြ႕
ဖူးေကာင္းေတြ႕ဖူးၾကပါလိမ့္မယ္။ ထမနဲအေက်အညက္၊အနံ႔အရသာ၊ၾကာခ်ိန္တို႔ေတြေပၚမွာ အကဲျဖတ္
သံုးသပ္ၿပီး ဆုေပးၾကရတာပါ။ ကဲ ညီေလးတို႔ကထမနဲထိုး၊ ညီမေလးတို႔က ေဘးကေနလက္ခုပ္လက္
၀ါးတီးအားေပးၾကမယ့္ ထမနဲထိုးၿပိဳင္ပြဲ၀င္ၾကေတာ့မယ္ဆိုရင္ ထမနဲ(၁)ဒယ္အတြက္ ဒီပစၥည္းေတြ လို
တယ္ေနာ္။
       ေကာက္ညွင္းဆန္၁-စိတ္၊ ဆီ ၁-ပိသာ၊ အုန္းသီးဆံ အသင့္အတင့္၊ ေျမပဲဆံ ၁-ခြက္၊ ႏွမ္း ၁-ခြက္၊
ဆား ၁၀-က်ပ္သား၊ ဂ်င္း ၃၀-က်ပ္သား၊ ငရုပ္ေကာင္း(ထည့္ခ်င္ရင္) နဲနဲတို႔ လိုပါတယ္။ ေကာက္ညွင္း
ဆန္ကို ေရအေသအခ်ာေဆး၊ မိုးၿဗဲဒယ္မွာထည့္ ေကာက္ညွင္းဆန္ရဲ့အထက္ လက္(၂)သစ္ခန္႔ေရ
ထည့္၊ဒါကိုဆန္လံုးကြဲၿပီးဆီ၀င္တဲ့အထိ ထိုးရမွာေနာ္။ ဒီေနရာမွာ ဘယ္အခ်ိန္၊ဘယ္လိုအေနအထားမွာ၊
ဘာကိုထည့္လို ႔ေျပာခ်င္တာထက္ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္မယ့္ညီငယ္ ညီမငယ္တို႔အတြက္သိပ္အားမစိုက္လိုက္ရဘဲ
ေကာက္ညွင္း ျမန္ျမန္ေၾကတဲ့နည္းကို ေပးခ်င္တာအဓိကပါ ။ ညီမငယ္တို႔က အစပ္အဟပ္ေတာ္ေတာ့ ထမနဲအရသာကေကာင္းမွာ ေသခ်ာၿပီးသားဘဲေလ။ ဒါေပမယ့္ သူမ်ားေတြက ထိုးၿပီးလို႔ ဖိုကခ်ခ်ိန္ထိ ကိုယ္က ဒီမွာ အသည္းအသန္ ႏွဲေနရတုန္းဆိုရင္ေတာ့ လိုခ်င္တဲ့ပထမဆုမရ ဘိတ္ခ်ီးက်ေနမွျဖင့္...။
ဒီေတာ့ ဥာဏ္ကူမွျဖစ္မယ္။
       ညီမေလးဒီအနားတိုးစမ္း တိုးတိုးေလးေျပာျပမယ္။အျခားသူေတြၾကားသြားလို႔မျဖစ္ဘူး။ အေရးႀကီး
တယ္။ေသခ်ာနားေထာင္။ “က်ဴ ရိုးတစ္ေခ်ာင္း သြားရွာၿပီးခ်ိဳ းခဲ့၊ ေကာက္ညွင္းကိုႏွဲေခ်ခ်ိန္မွာ ေနရာအႏွံ႔
ကို အဲဒီက်ဴ ရုိးနဲ႔လိုက္ထိုးစမ္း။ ေကာက္ညွင္းေက်လြယ္ေတာ့ ကိုယ့္အိုးျမန္ျမန္က်တာေပါ့။ျမန္ျမန္လုပ္။
ၿပီးရင္ပါးစပ္လိုက္ဖြာမေနနဲ႔အံုး၊ကိုယ့္ဆုကို သူမ်ားရသြားအံုးမယ္”
                                                                                   (နဂါးႏိုင္)
      

ႏြားတစ္ေကာင္ရဲ့ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကိုခန္႔မွန္းၾကည့္ရေအာင္

       အမဲသားမစားဘူးလို႔ အရသာမသိပါဘူး။ မစားတာက ကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ႔ကိုယ္ပါ။ အသားေတာင္
မစားတာ သတ္ဖို႔ဆိုေ၀လာေ၀းေပါ့ေနာ္။ ဒါျဖင့္ဘာလို႔ေရးေနေသးလဲေပါ့။ သိေစခ်င္တဲ့ေစတနာရွိတယ္
လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေျဖမွာ။ ဒါေပမယ့္ သတ္ေစခ်င္တဲ့ေစတနာ လံုး၀မပါေၾကာင္းပါ။
       တိုက္ဆိုင္တုန္း တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ေလးတခုေျပာျပမယ္။ ၿမိဳ ႔ရြာအမည္ကိုမေရးေတာ့ပါဘူး။လူ
နာမည္ကိုေတာ့ လႊဲေရးထားတယ္ဗ် ။ သူ႔နာမည္က ဦးမဲလံုး။ အသားအေရကနာမည္ထက္ေတာင္မဲေန
ေသး။ သူ႔အလုပ္က ႏြားအငွားသတ္(အမဲေပၚ)တဲ့အလုပ္။ သတ္ခ ႏြားေခါင္းတစ္လံုးရတယ္။ ႏြားေခါင္း
ရဲ့ဂုတ္ပိုးသားေလးပိုပိုသာသာပါေအာင္ျဖတ္ယူတတ္တယ္။ အိမ္မွာလည္းစား အရပ္ထဲလည္းႏြားေခါင္း
ခ်ဥ္ဖတ္လုပ္ လည္ေရာင္းတယ္။ အလုပ္ကၽြမ္းက်င္လြန္းေတာ့ ႏြားတေကာင္ကိုၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ ပိသာ
မလြဲေအာင္ အသားထြက္ခန္႔မွန္းႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကိုအသားဒိုင္သူေဌးက ေန႔စဥ္ႏြားသတ္ဘို႔သူ႔
ကို ငွားထားလိုက္တယ္။ သတ္ခကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ႏြားေခါင္တလံုး အပိုင္စားေစေပါ့ဗ် ာ။ အစပိုင္း
ေတြမွာေတာ့ သူမွန္းတဲ့အသားထြက္ႏႈန္းကကြက္တိ အၿမဲရွိေနေတာ့ သူေဌးကလည္းေက်နပ္လို႔။ ဒီလို
နဲ႔ ၄-၅-၆လၾကာလာတာနဲ႔အမွ် သူ႔မွန္းခ်က္နဲ႔ အသားထြက္က တစ္ပိသာေလာက္လြဲလြဲလာတယ္။ ကိစၥ
မရွိပါဘူး။နဂိုကတည္းက မတန္တဆေစ်းနဲ႔၀ယ္ထားတာေၾကာင့္ သူေဌးကဘာမွမေျပာပါဘူး။ ေနာက္
တေျဖးေျဖးနဲ႔ (၂)ပိသာကြာ(၃)ပိသာကြာတာေတြျဖစ္လာတယ္။ သူေဌးလည္းေခါင္းစားလာတယ္။ အ
ေျဖရွာလို႔မရလည္းျဖစ္ေနတယ္။ ဦးမဲလံုးကေတာ့ ေအးေဆးပါ။ အမဲသားပိသာခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ထြက္
ထြက္ သူနဲ႔မဆိုင္။ ႏြားေခါင္းကိုင္ၿပီး ေလေလးတခၽြန္ခၽြန္နဲ႔အိမ္ျပန္ၿမဲ။ တေန႔ သူေဌးက စိတ္ကူးတခုရ
တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းအေကာင္အထည္ေဖာ္လိုက္တယ္။ ဦးမဲလံုးတို႔အမဲေပၚၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ အသားအားလံုးကို
ခ်က္ခ်င္းခ်ိန္ခိုင္းလိုက္တယ္။ ခန္႔မွန္းတာနဲ႔(၂)ပိသာကြာေနတယ္။ေလ်ာ့ေနတာေပါ့။ ေနာက္တႀကိမ္ျပန္
ခ်ိန္ခိုင္းလည္း(၂)ပိသာကြာေနတာဘဲ။ သူေဌးေခါင္းတဗ်င္းဗ်င္းကုပ္တယ္။မ်က္ေမွာင္က်ဴံ ႕စဥ္းစားတယ္။
ဘာအေျဖမွထြက္မလာ။ ဒီလိုနဲ႔ ဦးမဲလံုးရဲ့ႏြားေခါင္းဆီကိုမ်က္လံုးေရာက္သြားတယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာ
ႀကီးစိုက္ၾကည့္ေနမိၿပီးမွ တခုခုစဥ္းစားလိုက္မိဟန္နဲ႔ ႏြားေခါင္းပါးစပ္ကိုၿဖဲၾကည့္လိုက္ေတာ့ လား လား။
ႏြားပါးစပ္ထဲမွာ အမဲသား(၂)ပိသာတြဲႀကီးေရာက္ေနတာကိုး...။ ဒီေတာ့မွ ေန႔စဥ္ အမဲသား(၁-၂)ပိသာ
ေလ်ာ့ရတဲ့အေၾကာင္းရင္းမွန္ကို သိသြားေတာ့တယ္။ ဦးမဲလံုးက ႏြားေခါင္းျပတ္ရဲ့ပါးစပ္ထဲ ထည့္ယူေန
တာကိုး။ေကာင္းေရာ။လူမိသြားတဲ့ဦးမဲလံုး ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႔ေျပာလိုက္တဲ့စကား ၾကားခ်င္ၾကလားဗ်ာ။
“ဟာ...ေစာက္က်ိဳ းနဲ၊ ဒီႏြားက အမဲသားစားသဟ” တဲ့။
       ကဲ ကဲ ႏြားတစ္ေကာင္ရဲ့ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကိုခန္႔မွန္းခ်င္တယ္ဆိုရင္ ေပႀကိဳ းတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ေအာက္
ကပံုထဲမွာပါတဲ့ ပံုေသနည္းတို႔ကိုသံုးၿပီး အနီးစပ္ဆံုးျဖစ္ေအာင္ တိုင္းထြာခန္႔မွန္းႏိုင္ၾကေၾကာင္းပါ။ တခု
ေတာ့ရွိတယ္ ႏြားရဲ့အစားအစာေပၚမွာမူတည္ၿပီး အတက္အက်နဲနဲေလးေတာ့ရွိတယ္ေနာ္။ ေအးဗ်ာ.....
ဦးမဲလံုးရဲ့ ပိသာမလြဲ ခန္႔မွန္းနည္းေလးသိရင္လဲေကာင္းသား။ ခက္တာက အဲဒီနည္းကို ဘယ္သူ႔မွမေပး
ဘူးဗ် ဟဲဟဲ ။
                    (နဂါးႏိုင္)

Tuesday, December 16, 2014

အိုးမပါဘဲထမင္းခ်က္ရေအာင္

       ဟိုး......တခါတုန္းက ရြာတရြာမွာ ေတာထဲကသစ္ေမႊးရွာတဲ့အလုပ္နဲ႔ အသက္ေမြးသူတေယာက္
ရွိတယ္။ ရြာကေနတေန႔ခရီးႏွင္ပါမွ ေတာနက္ထဲကစခန္းခ်တဲ့ေနရာကိုေရာက္မွာ။ သစ္ေမႊးဆိုတာမ်ိဳ း
ကလဲ ကံစပ္ပါမွအနဲအက်ဥ္းေလာက္ရမယ့္ အရာမ်ိဳးဆိုေတာ့ ေတာထဲမွာ တပါတ္ဆယ္ရက္လွည့္ရွာရ
တာမ်ိဳ းေလ။
       တေန႔ နံနက္ေစာေစာမွာ သူ႔ဇနီးျပင္ဆင္ထည့္ေပးလိုက္တဲ့ ေက်ာပိုးပလိုင္းႀကီးပိုးၿပီး သစ္ေမႊးရွာ
ဖို႔ အိမ္ကထြက္ခဲ့တယ္။ မနက္စာထမင္းဟင္းနဲ႔ ဆယ္ရက္စာရိကၡာ ထည့္ေပးလိုက္တယ္လို႔ေတာ့ ေျပာ
တာဘဲ။ ခါတိုင္းလဲ ဆန္ကိုပုဆိုးပိုင္းေလးနဲ႔ထုပ္၊ငရုပ္၊ၾကက္သြန္၊ဆီ၊ဆားကိုခ်က္ျပဳတ္စရာဒန္အိုး(၂)လံုး
နဲ႔တကြ ထည့္ေပးေနက်ပါဘဲ။ ေနထန္းတျဖားဆြမ္းခံျပန္ခ်ိန္ေလာက္လမ္းတ၀က္မွာခဏနားၿပီး ထမင္း
ထုပ္ေျဖစားခဲ့ရတယ္။ထည့္ေပးလိုက္တဲ့ဟင္းကမ်ားေတာ့ ညေနစာအတြက္ တ၀က္ခ်န္စားလိုက္တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ စခန္းခ်ၿမဲျဖစ္တဲ့ေတာနက္ထဲ စမ္းေခ်ာင္းနံေဘးက သစ္ပင္ႀကီးေအာက္ကို ညေနအေတာ္ေစာင္း
မွေရာက္တယ္။ ေတာနက္ႀကီးထဲမွာ သားေကာင္ႀကီးေတြရဲ့ အႏၱရာယ္ရွိတာျဖစ္ေတာ့ ညစာအျမန္ခ်က္
ျပဳတ္စားေသာက္ၿပီး သစ္ပင္ႀကီးရဲ့အေပၚမွာလုပ္ထားတဲ့ လင့္စင္မွာတက္အိပ္မွျဖစ္မွာ။
       ဒါနဲ႔ခ်က္ခ်င္းမီးေမႊး၊ဆန္ထုပ္ကိုထုတ္၊ဒန္အိုးထုတ္လိုက္ေတာ့.....။ သူ ေသခ်င္ေစာ္နံသြားတယ္ဗ်။
ပလိုင္းႀကီးထဲမွာ ဒန္အိုးေတြမပါ။ ဇနီးျဖစ္သူ ေမ့ၿပီးထည့္မေပးလိုက္ၿပီဘဲ။ ကဲ...ညီငယ္၊ညီမငယ္တို႔ေရ
ဘယ္လိုလုပ္ၾကမတုန္းဗ် ။ခ်က္စရာအိုးမရွိရင္ ေတာထဲမွာေနလို႔မျဖစ္ေတာ့ဘူး။အိမ္ျပန္ရုံဘဲရွိေတာ့တာ
ပါ့။ ဂြက်တာက မိုးခ်ဴ ပ္သြားမယ္ေလ။ ျပန္လို႔မျဖစ္ဘူး။ ဒီတညေတာ့ ျဖစ္သလိုေအာင့္အီးသည္းခံေနၿပီး
မနက္မိုးလင္းမွအိမ္ျပန္ရမွာေပါ့ေနာ္။ မနက္ျဖန္ကေတာ့ မျဖစ္မေနျပန္ရမွာဘဲ။ ခ်က္ျပဳတ္စရာအိုးမရွိလို႔
မွမျဖစ္ဘဲကိုး။ တေနကုန္လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးလာခဲ့ရတာ ၀မ္းထဲကလည္းတဂ်ဴ တ္ဂ်ဴ တ္နဲ႔ရယ္။ လင့္စင္ေပၚ
ဒီတိုင္းမိုးလင္းဘို႔မလြယ္။ မိုးလင္းသြားၿပီးလို႔ အိမ္ျပန္မယ္ဆိုေတာ့လည္း တေန႔တာလံုးခရီးႏွင္ရမယ့္အ
ေရးမွာ ေတြးေကာင္းစရာကလည္းတစက္ကယ္မွမရွိ။ဆန္ထုပ္ကေလးၾကည့္လိုက္၊ေမႊးထားတဲ့မီးဖိုေလး
ၾကည့္လိုက္၊တသြင္သြင္ေလးစီးေနတဲ့စမ္းေရၾကည္ေလးကိုၾကည့္လိုက္နဲ႔။ အင္း...မၾကာခင္မိုးခ်ဴ ပ္ေတာ့
မယ္။ လင့္စင္ေပၚဘဲ ဆာဆာနဲ႔တက္ေကြးၿပီး အိပ္လိုက္ရေကာင္းမလား။ ဆန္ကိုေရစိမ္ၿပီး ၀ါးလိုက္ရ
ရင္ေကာင္းမလား။ ဗိုက္ထဲ၀င္သြားဘို႔၊၀မ္း၀ဘို႔အဓိကဘဲ။ အင္း...ဆန္ကိုေရစိမ္ၿပီး...ဆန္ကိုေရစိမ္ၿပီး..။
       ဇေ၀ဇ၀ါနဲ႔သူ႔မ်က္ႏွာဟာ  ခ်က္ခ်င္း၀င္းပသြားတယ္။ ဒါဆိုရင္ ထမင္းကိစၥ သူအေျဖရသြားတယ္လို႔
ခန္႔မွန္းမိေလာက္မယ္ ထင္ပါရဲ့။ သူခ်က္ခ်င္းထၿပီး ေတာငွက္ေပ်ာ(၄-၅)ရြက္ခူးၿပီး ေျမေပၚခင္းလိုက္
တယ္။ေနာက္ ဆန္ထုပ္ထဲရွိသမွ်ဆန္ေတြကို အဲဒီအေပၚသြန္ခ်လိုက္တယ္။ ၿပီးရင္ ႏွစ္နပ္ခ်က္စာဆန္ကို ပုဆိုးပိုင္းနဲ႔ခ်ဴ ပ္ထားတဲ့ ဆန္အိတ္ထဲျပန္ထည့္ၿပီး စမ္းေရထဲ ခဏစိမ္ထားလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆန္ထုပ္
ျမဳပ္ရံုေျမက်င္းကေလးတူးၿပီး ဆန္အိတ္ကိုထည့္လိုက္တယ္။ ေနာက္ ေျမျပန္ဖို႔လိုက္တယ္။ အေပၚက
သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြ၊ သစ္ကိုင္းေျခာက္ေတြ မျပတ္ထည့္ၿပီး မီးရႈိ႕တယ္။  သိပ္မၾကာပါဘူး ဆန္နံ႔ေလး
သင္းလာတယ္ ။ ဒီေတာ့မွ အေပၚကမီးေတြကိုသူဖယ္ရွားလိုက္တယ္။ ခဏၾကာအေအးခံထားၿပီး
ေျမႀကီးကိုယက္ထုတ္ဖယ္ရွားလိုက္ေတာ့ မတူးမျခစ္ဘဲအနံ႔သင္းသင္းနဲ႔ထမင္းကိုသူေတြ႕လိုက္ရပါၿပီ။
စိတ္ေအးၿပီ မနက္ကခ်န္ထားတဲ့ဟင္းနဲ႔ ၿမိန္ေရယွက္ေရစားပါေလေတာ့တယ္။
       ကင္းေထာက္လူငယ္အဖြဲ႕ေတြကို ျပန္အသက္သြင္းေနတဲ့ခုလိုကာလမ်ိဴ းမွာ ေတာတြင္းစခန္းခ်မယ့္
လူငယ္ေမာင္မယ္ေတြ ဒီနည္းကေလးသိထားရင္ ပိုေကာင္းမလားလို႔ပါ ။ အေပၚက သစ္ေမႊးရွာတဲ့သူ
ေတာ့ေနာက္ေန႔မနက္မွာရြာကိုျပန္ခဲ့လိုက္ရတယ္။ ေနာက္ေနာင္အေခါက္ေတြမွာသူဟာထမင္းခ်က္တဲ့
အိုးတစ္လံုးေလ်ာ့ယူၿပီး ေတာထဲ၀င္တဲ့အက်င့္ရသြားေလရဲ့။ အိုးနဲ႔ခ်က္တာထက္  ေကာင္းတဲ့နည္းကို
သူရသြားလို႔ေပါ့ ေနာ္။
               (နဂါးႏိုင္)
      

အဆီျပန္တဲ့မ်က္ႏွာ


       ရာသီဥတုေအးေနရင္ေတာ္ေသးရဲ့။ နဲနဲပူလာရင္ ေခ်ြ းေတြနဲ႔အတူ မ်က္ႏွာမွာလိုက္ထြက္လာတာ
ေတာ့ အဆီေတြေပါ့။ မ်က္ႏွာအဆီျပန္တာေပါ့ေနာ္။ ေတာ္ေတာ့္ကို စိတ္ကသိကေအာက္ ျဖစ္ၾကရတာ
ကလား...ဗ်ာ။
       ေယာက်ာ္းေတြရဲ့မ်က္ႏွာ ဆီျပန္ေနတာၾကည့္ၿပီး အဓိပၸါယ္ေဖာ္ပံုေတြက ေၾကာက္စရာကို ေကာင္း
ေနတာ။ ဘာႀကီးႏွာႀကီးတဲ့ေလ။ “ေလွနံဓားထစ္” သမားေတြေပါ့ဗ်ာ။ ဘာဘဲေျပာေျပာလူေတြဟာကိုယ့္
ခႏၶာရဲ့ သေဘာသဘာ၀အတိုင္းဘဲ ရွိၾကေလေတာ့ အျပစ္မဆိုၾကနဲ႔ေပါ့။ အဆိုးထဲက အေကာင္းဆံုးျဖစ္
တဲ့ လက္ေဆာင္တခုရထားတယ္ဆိုတာေတာ့ သိသူနဲၾကမွာပါ။  ခႏၶာကိုယ္က မလိုအပ္ေတာ့တဲ့ အဆီ
ေတြကို မ်က္ႏွာတို႔ အျခားအေရျပားေတြကတဆင့္ ထုတ္ျပစ္လိုက္ေတာ့ ေသြးလမ္းေၾကာင္းထဲမွာ ဒုကၡ
ေပးႏိုင္ေျခ နဲသြားတယ္လို႔ ပညာရွင္ေတြကေျပာၾကတယ္။ ၀မ္းသာပါေတာ့ေနာ္။ ဒါက သဘာ၀တရား
ႀကီးဆီက အႀကီးမားဆံုးလက္ေဆာင္ရတာဘဲမဟုတ္လား .....။
       ကဲပါ အဆီျပန္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးကိုထိန္းၾကရေအာင္ေနာ္။ နည္းလမ္းေလးက လြယ့္လြယ္ေလး။
မ်က္ႏွာသစ္မယ့္ေရထဲကို ေရွာက္သီးရည္ (ဒါမွမဟုတ္) သံပုရာသီးရည္နဲနဲေလးထည့္ၿပီး သစ္ေပးၾကပါ
ေနာ္။ သူမ်ားေတြထက္ ပိုမိုစိုေျပ၀င္းပတဲ့ မ်က္ႏွာလွလွေလးျဖစ္လာတာေၾကာင့္ စိတ္ခ်မ္းသာၾကရလိမ့္
မယ္။ မၾကာမၾကာ သစ္ေပးၾကေနာ္။
                                               (နဂါးႏိုင္)

ၾကြက္ႏွင္ၾကရေအာင္


       “ၾကြက္ေသတစ္ခု၊ အရင္းျပဳ”
       “ၾကြက္နားရြက္၊ ၀က္တပ္”
       “ေၾကာင္မရွိ၊ ၾကြက္ထ”
       “ေၾကာင္အို၊ ၾကြက္မေလး”
       “ၾကြက္မႏိုင္၊ က်ီမီးနဲ႔ရႈိ႕” စတဲ့ စကားပံုေတြအမ်ားႀကီးရွိသလို ညီငယ္၊ ညီမငယ္တုိ႔ အိမ္မွာလည္း
ၾကြက္ေသာင္းက်န္းေတြနဲ႕ နဘမ္းလံုးေနရသလားဟင္။ “ေၾကာင္မရွိ၊ ၾကြက္ထ” စကားနဲ႔အညီ ၾကြက္
အဟန္႔ေလးျဖစ္ေအာင္ေၾကာင္ေမြးလုိက္ေပမယ့္ ႏွာေခါင္းေရွ႕က ၾကြက္ေျပးတာေတာင္ မသိလိုက္တဲ့
ေၾကာင္ပ်င္းႀကီးေတြကရွိေသး။ တခါခါ ေၾကာင္စာပန္းကန္ထဲ ၀င္စားေနတဲ့ၾကြက္ကို ေစာင့္ေၾကာင့္က
ေလးထုိင္ၾကည့္ၿပီး ပီတိပြားေနျပန္တဲ့ ေ၀သႏၱရာေၾကာင္မ်ိဳးနဲ႕တုိးတတ္ေသး။ ဘယ္ေလာက္ဘဲ ၾကြက္
ခုတ္ေတာ္ေတာ္ ေၾကာင္မ၀င္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ ဘီရိုအႀကိဳအၾကားထဲ အသိုက္ဖြဲ႕ၿပီးကိုက္ဖဲ့တတ္တဲ့ၾကြက္
Super ေတြကလဲ ဒုနဲ႕ေဒး။ အမေလး...... ကုိကုိအမွတ္တရ၀ယ္ေပးထားတဲ့ လက္ပတ္နာရီသားေရ
ႀကိဳးေလး ကုိက္ျဖတ္ထားလုိက္ၿပီ စိတ္မေကာင္းလုိက္တာ ကုိကုိရယ္။ ဟုိက္....သြားၿပီ ခ်စ္ေလး၀ယ္
ေပးထားတဲ့ Handphone Cover ၾကြက္ကုိက္ရာႀကီးနဲ႕ဟ ။
       ဒီလိုျဖစ္ေနၾကတာကုိ ေျဖရွင္းၾကစို႔။ ဒီနည္းက ၾကြက္အရွင္ကုိကုိင္တြယ္ရမွာမုိ႔ ညီမေလးတုိ႔လုပ္
ဖို႔မသင့္ေတာ္ေလာက္ဘူးထင္ရဲ႕။ ဒီေတာ့ ညီေလးတုိ႔ဘဲ ဗႏၶဳလေသြးအျပည္႔ေမြးၿပီး ၾကြက္ေထာင္ပံုးမွာ
ခရမ္းခ်ဥ္သီးအမွည့္တလံုးထည့္၊ အရွင္တေကာင္ရေအာင္ဖမ္းေနာ္။ အဲဒီၾကြက္အရွင္ကုိ ေရေဖ်ာ္ထား
တဲ့ရွိန္းခိုနဲ႔ တစ္ကုိယ္လံုးအႏွံ႔လိမ္းၿပီးလႊတ္ေပးလုိက္သိလား။ (၃-၄)ရက္အတြင္းမွာ အထုပ္အပုိးေလး
ေတြကိုယ္စီနဲ႕ UN ဒုကၡသည္စခန္းကုိ အၿပီးေျပာင္းထြက္ခြာသြားမယ့္ ၾကြက္ေတြကိုေတြ႔ၾကရမယ္ကြ။
“ၾကြက္မႏိုင္လို႔ က်ီကိုမီးရႈိ႕” စရာလိုေသးလို႔လားဟင္။
       အင္း  ရွင္းျပစရာနဲ႕ အႀကံျပဳ စရာေလးက်န္သြားသကြယ္။ ၾကြက္ေတြဘာေၾကာင့္ ေျပာင္းေျပးရ
သလဲဆုိေတာ့ ဖမ္းမိၿပီး ရွိန္းခိုလိမ္းေပးလုိက္တဲ့ ၾကြက္ကရလာတဲ့ ရွိန္းခိုအနံ႔ေၾကာင့္ေပါ့။ ဒာဲဒီအနံ႔ကို
ၾကြက္ေတြက မခံႏိုင္ဘူးေလ။ အႀကံေပးခ်င္တာကေတာ့ ၾကြက္ေထာင္ပံုးထဲက ၾကြက္အရွင္ကုိ ဖမ္းၿပီး
ရွိန္းခိုသုတ္ဘို႔ အခက္အခဲရွိရင္ ဒီလိုလုပ္ပါလား။ အသင့္ေဖ်ာ္ထားတဲ့ ရွိန္းခိုအရည္ကုိ ဆံပင္ညွပ္ဆုိင္
ေတြမွာသံုးတဲ့ စပေရးဘူးထဲထည့္ၿပီး ၾကြက္ေထာင္ပံုးထဲမွာတင္ ၾကြက္ရဲ့တစ္ကုိယ္လံုး ရႊဲရႊဲေလးစုိသြား
ေအာင္ “အတာကူး” ေပးလုိက္ရင္ ရတန္ေကာင္းရဲ႕ထင္။
                                                                           (နဂါးႏိုင္)

Thursday, December 11, 2014

ေရေကာင္းမေကာင္းစမ္းသပ္မယ္


       

      ကိုင္း...ညီေလးတို႔ေရ။ Water World ဆိုတဲ့ ရုပ္ရွင္ဇတ္ကားတစ္ကားကို ၾကည့္ဘူးၾကမယ္လို႔
ထင္ပါရဲ့။ေရေတြေပါမ်ားခ်က္ကျဖင့္ ေျခခ်စရာ ကုန္းေျမေလးတစ္လက္မေတာင္မရွိဘူးေနာ္။လူေတြ
ေရေပၚမွာေဖါင္ဖဲြ႕၊ အေျခစုိက္စခန္းေတြဖြင့္ၿပီး ေနၾကရတာေလ။ အင္း... အဲဒါရုပ္ရွင္ထဲမွာေနာ္...။
တကယ့္လက္ေတြ႕မွာ ကမၻာကုိ ေသာက္သုံးေရရွားပါးမႈအႏၲရာယ္က ၿခိမ္းေျခာက္လာေနၿပီေနာ္..။
“ ထမင္းအသက္ ခုႏွစ္ရက္၊ ေရအသက္တစ္မနက္ ” ဆုိသလုိလူ႕ခႏၲာကုိယ္အတြက္ ေရဟာအလြန္
ဘဲ အေရးႀကီးတယ္။ဒီေတာ့ ေသာက္သုံးေရရရွိဖုိ႔ နည္းလမ္းေတြအမ်ိဳ း မ်ိဳ း သုံးၿပီး ရွာၾကတယ္ ။ေရ
တြင္းေတြ ၊ ေရကန္ေတြ ၊ အ၀ီစီတြင္းေတြ  တူးၾကတယ္။ ဆည္ေတြေဆာက္ၾကတယ္။ တခါက  စာ
အုပ္တစ္အုပ္ထဲမွာ  ၀င္ရုိးစြန္းေဒသကေန  ပဲ့ထြက္ၿပီး သမုဒၵရာထဲ ေမ်ာေနတဲ့  ေရခဲတုံးႀကီးေတြကုိ 
သေဘၤာႀကီးေတြနဲ႔ဆဲြၿပီး  သုံးၾကဖုိ႔အထိ လုပ္ၾကမယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္း  ဖတ္ဖူးခဲ့တယ္။
       ကဲ ကဲ တြင္းကျဖစ္ျဖစ္ ၊ ကန္ကဘဲျဖစ္ျဖစ္၊  အ၀ီစီကဘဲလာလာ  အဲဒီေရဟာ  ေသာက္သုံးဖုိ႔
ေကာင္းမေကာင္းကုိ စမ္းသပ္ၾကရေအာင္။ စမ္းသပ္မယ္ဆုိေတာ့ ညီငယ့္ မ်က္စိထဲမွာ ဓါတ္ခဲြခန္းနဲ႔
ဖန္ျပြန္၊ ဖန္ခြက္၊ ဖန္ေခ်ာင္းေတြကုိ ေျပးျမင္သြားမလားဘဲ။ ဒါေတြမလုိပါဘူးကြာ။ ကုိယ္စမ္းသပ္မယ့္
ေရကုိ ဖန္ခြက္တစ္ခုထဲမွာထည့္၊ မာလကာရြက္ ( ၅ ) ရြက္ေလာက္ ေျခြထည့္ ၊ ခဏအၾကာမွာ ေရ
ရဲ႕အေရာင္ကုိၾကည့္၊ ျပာႏွမ္းႏွမ္းအေရာင္ ျဖစ္သြားရင္ေတာ့ အဲဒီေရက ေသာက္သုံးဖုိ႔ မေကာင္းဘူး
လုိ႔  သိလုိက္ေပေတာ့ဗ်ား ..... ။
                                               (နဂါးႏိုင္)










ေဆးဘဲဥလုပ္တတ္သလားညီမငယ္


       ေဆးဘဲဥကို လူတိုင္းမႀကိဳ က္ၾကပါဘူး။ ညီမတို႔ေရာ မႀကိဳ က္ၾကတဲ့အထဲမွာပါလားဟင္။ သူ႔ရဲ့အာ
နိသင္ကိုသိသြားရင္ ႀကိဳက္ေလာက္မယ္ထင္ပါတယ္။ သူ႕အာနိသင္အမ်ားႀကီးကို မေျပာေတာ့ဘူးေနာ္။
အဓိကအက်ဆံုး တစ္ခုကိုဘဲ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဒဏ္ေၾကပါသတဲ့ ။ ဘာဒဏ္ေတြလို႔ ေျပာျပန္ရင္လည္း
ေဆးဘဲဥက်မ္းႀကီးတစ္ေစာင္ ျဖစ္သြားမွာေၾကာက္လို႔ တစ္ခုဘဲေျပာမယ္ေနာ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ ညီမငယ္
တို႔ေတြ (၁) လတစ္ႀကိမ္ ခံစားရတဲ့ ဒုကၡဒဏ္ကို သူကေျဖေပးပါသတဲ့။ ၀ီစကီေလးတျမျမ၊ ဘီယာခြက္
ႀကီးတဆဆနဲ႔ ညီငယ္ေတြအတြက္လဲ သူရာရဲ႕ဒဏ္ကိုေခ်ေပးျပန္သတဲ့ေလ။ ကဲ.... ေဆးဘဲဥသုပ္စား
ခ်င္စိတ္ေပၚလာၿပီမဟုတ္လား။
      ကဲ ညီမငယ္ ........ ဘဲဥေတြကို ေရစင္စင္ေဆးလိုက္ဘို႔လုိတယ္ေနာ္။ ၿပီးေတာ့ အ၀တ္သန္႔သန္႔
နဲ႔ ေရေျခာက္ေအာင္ သုတ္လိုက္ပါအံုး။ ၿပီးရင္ ဘဲဥေပၚမွာ မံ(အံု)မယ့္ပစၥည္း လုပ္ၾကရေအာင္။ မီးဖိုျပာ
(ၿမိဳ႕ႀကီးက လွ်ပ္စစ္အိုး၊ Gas အိုးေတြနဲ႔ခ်က္တဲ့မီးဖိုေတြဆီကေတာ့ ျပာမရေလာက္ပါဘူးေနာ္.........
စိတ္မပ်က္ပါနဲ႔.... သတင္းစာေဟာင္း၊ ဂ်ာနယ္ေဟာင္း၊ စာရြက္ေဟာင္းေတြကို သံပံုးတစ္ခုထဲ ထည့္ၿပီး
မီး႐ွို႔ရင္လဲ လိုအပ္တဲ့ျပာကို ရပါသဗ်ား......) ႏို႔ဆီဗူး (၁)ဗူး၊ မေဖာက္တံုး (၁)ဗူး၊ စပါးခြံဖြဲလက္တစ္ဆုပ္
စာတို႔ကိုဇလံုတစ္ခုထဲထည့္ၿပီး သမေအာင္ေမႊထားေနာ္။ အဲ့ဒီအထဲကိုလက္ဖက္ေျခာက္အသားမ်ားမ်ား
ကိုေရနည္းနည္းထည့္ၿပီး က်ေအာင္ႏွပ္ထားတဲ့အက်ရည္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေလာင္းထည့္ၿပီး ေစးပိုင္ပိုင္
ျပစ္ပစ္ခဲတဲ့ အေနအထားရေအာင္နယ္ေပးေနာ္။ အဲ့ဒါကို ဘဲဥေတြရဲ႕အေပၚမွာ အထူအပါးညီညီ မံ(အံု)
ေပးၿပီး စဥ့္အင္တံုတစ္ခုထဲမွာ ေထာင္ရက္ကေလးနဲ႔ အစီအရီထည့္ေနာ္။ ရက္(၄၀)ေတာ့ေစာင့္ရမယ္
ေနာ္။  အဲ့ဒီေဆးဘဲဥကို  ၾကက္သြန္နီ၊ ႏွမ္းေလွာ္၊ ေျမပဲဆီသန္႔သန္႔ေလး၊ ဆား၊ အခ်ိဳမႈန္႔ (အားမေပးပါ)
ထည့္ၿပီး သုပ္စားေပေတာ့။
     ေအာ္ ေမ့လို႔ေမ့လို႔ ျပာေတြ ထံုးေတြကိုနယ္တာတို႔၊ ဘဲဥကို မံ(အံု)တာတို႔လုပ္ရင္ လက္အိပ္စြပ္ၿပီး
လုပ္ေနာ္၊ ေတာ္ၾကာ မေဖာက္ထံုးက ညီမငယ္လက္ကိုစားသြားလို႔ လက္ေလာင္သြားမွျဖင့္ လက္ကိုင္
ဖံုးမ်က္ႏွာျပင္ မပြတ္ႏိုင္လို႔ Facebook မသံုးရဘဲ ျဖစ္ေနအုံးမယ္..... သတိ..သတိ။
ေအာ္ ...ေအာ္.... တစ္ခုက်န္သြားေသးတယ္။ အကာခြာလိုက္ရင္ အရစ္ရစ္ဆန္းကေလးေတြနဲ႔ အျမင္
လွတဲ့ ေဆးဘဲဥေလးေတြ ေတြ႕ဘူးမွာပါေနာ္။ အဲ့ဒီလို အရစ္လွလွေလးေတြျဖစ္ဖို႔က်ေတာ့ ႐ိုး႐ိုးမီးဖိုျပာ
သံုးမယ့္အစား ၀ါးရြက္ျပာကိုသံုးရသတဲ့ေလ။

ငါးသေလာက္၏တက္ေၾကာထုတ္နည္း


       မီးဖိုေခ်ာင္ထဲကညီမငယ္ေရ ေရွးလူႀကီးသူမေတြေျပာခဲ့တဲ့ စကားတခုရွိတယ္ဗ်။
 “မယား ဆံေတာက္၊ ငါး ငသေလာက္”တဲ့။ ဟဲဟဲ မယားဆံေတာက္အေၾကာင္းေတာ့သိဘူးဗ်။  ငါးသ
ေလာက္ကေတာ့ အရသာေလးေလးပင္ပင္နဲ႔ေကာင္းသေလာက္ စားၿပီးရင္မ်က္လံုးေလးေမွးစင္းသြား
တာဘဲ။ အဲ့ဒါကိုငါးသေလာက္တက္တယ္လို႔ ေခၚတယ္ေလ။ ညီမေလးကေတာ့ လူငယ္ဆိုေတာ့ဘယ္
ေလာက္တက္တက္ ဇိမ္မပ်က္ေပမယ့္ တစ္အိမ္တည္းအတူေနၾကတဲ့ ဖိုးဖိုး၊ ဖြားဖြား၊ ေဖေဖ၊ ေမေမတို႔
က် ေတာ့ မစားရဲၾကတာ မ်ားတယ္၊ တက္စာေတြ ေရွာင္ၾကတာမ်ားတယ္။ ေသြးတက္မွာ ေၾကာက္လို႔
သာမစားရဲၾကတာေနာ္။ စားခ်င္စိတ္ေတြကေတာ့ တဖြားဖြားဖိတ္ေပါ့ဗ်ာ။
      ဒီေတာ့ကာ သူတို႔ေတြကိုငါးသေလာက္ဟင္း တက္ျခင္းကင္းကင္းနဲ႔ ခ်က္ေကၽြးခ်င္ေနမလား ညီမ
ငယ္။နည္းလမ္းေလးေတာ့ရွိပါတယ္ကြာ။ ကဲ.... ငါးသေလာက္ကိုေခါင္းျဖတ္လိုက္ရင္  ငါးသေလာက္
ရဲ႕ေက်ာပိုင္း ဘယ္ညာက သားေရနဲ႔အသားၾကားမွာ တက္ေၾကာျဖဴျဖဴခပ္ျပားျပားေလးကို ေတြ႕ရမယ္။
အဲ့ဒီ တက္ေၾကာကိုဖယ္ရွားၿပီး ခ်က္။ တက္ဘို႔မေျပာနဲ႔ ေသြးတိုးသမားေတြေတာင္ စားလို႔ရသြားၿပီဗ်။
     တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ ညီမေလးရဲ႕။ အရသာေလးနဲနဲေတာ့ ေပါ့သြားမယ္ေနာ္ ဟုတ္ၿပီလား......။
                                                                                                         (နဂါးႏိုင္)



 

အရက္ျဖတ္ေဆး


       “ေဟ့ေကာင္ မင္းေယာက်္ ားမဟုတ္ဘူးလား။ ေရာ့တခြက္ခ်လိုက္”။ “ေဟ့ေကာင္မွတ္ထားကြ၊
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ဆိုတာအတင္းေျပာတဲ့ေနရာ ဒို႔အရက္၀ိုင္းမွာ အမွန္တရားကို မင္းရွာေဖြႏိုင္တယ္
ေရာ့ တခြက္ခ်လိုက္”။ “ေဟ့ေကာင္ မင္းက ကိုယ့္ရည္းစားရဲ့ပါးေလးကိုေတာင္မွ မနမ္းရဲဘူးဆိုေတာ့
အေတာ္ေသြးေၾကာင္တဲ့ေကာင္ဘဲ ေရာ့ တခြက္ခ် ၿပီးသြားေတြ႔ ဒါ ရဲေဆးဘဲ”။    “ေဟ့ေကာင္ေလး
အရက္ေသာက္ေနေသးသေရြ႕ သူ႔ကိုမေမွ်ာ္လင့္ပါနဲ႔ေတာ့ဆိုၿပီး ျဖတ္သြားတဲ့ ေကာင္မေလးအတြက္
နဲ႔မ်ား ရင္ကြဲနာက်ေနရတယ္လို႔၊ ေနကြယ္ရင္လထြက္မွာေပါ့ ေရာ့တခြက္ထပ္ခ်လိုက္ ဒါေျဖေဆးကြ”။ “အကိုႀကီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ပိုက္ဆံနဲနဲေလာက္ေခ်းပါလား ကၽြန္ေတာ္မေသာက္ရရင္ ေသလိမ့္မယ္”
       တဆတ္ဆတ္တုန္ယင္ေနတဲ့ လက္ဖ၀ါးျဖန္႔ေနသူ သူ႔ေနာက္ေက်ာဘက္ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းနံရံ
ကနာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္ ၆း၃၀နာရီတဲ့။ ေၾသာ္...ဒီေလာက္ေတာင္ျဖစ္သြားမွကိုး။ ငယ္ငယ္
ရြယ္ရြယ္နဲ႔ လမ္းတိမ္းေနပါေပါ့လား။ တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖန္႔ထားတဲ့ သူ႔လက္၀ါးထဲကိုပိုက္ဆံထည့္ေပး
လိုက္တယ္လို႔ ထင္မိၾကမယ္မဟုတ္လား။ မေပးလိုက္ပါဘူး။ သူ႔ကို ခဏထိုင္ခိုင္းထားၿပီး ၿခံ၀င္းထဲက
သံပုရာပင္ႀကီးဆီဆင္းခဲ့လိုက္တယ္။ သံပုရာပင္ႀကီးဆီက အျမစ္(၃) (၄)ျမစ္ကိုတူး၊ အေခါက္ကိုလက္
တဆုပ္စာခြာယူခဲ့တယ္။ အဲဒါေတြကိုေရစင္စင္ေဆးၿပီး အိုးသန္႔သန္႔နဲ႔ နဲ႔(၃)ခြက္(၁)ခြက္တင္က်ိဴ လိုက္
တယ္။ ဆားနဲနဲခပ္ၿပီး ဖိုေပၚကခ်လိုက္တယ္။ ခပ္ေႏြးေႏြးေလးျဖစ္မွ အၾကမ္းပန္းကန္တလံုးနဲ႔ အျပည့္
ထည့္ၿပီးသူ႔ကိုတိုက္လိုက္တယ္။ နားရက္လည္းျဖစ္ေနေတာ့ သူ႔ကိုအိမ္မွာဘဲဆြဲထားလိုက္တယ္။ ငယ္
ေၾကာက္ဆိုေတာ့လည္း သူ႔ခမ်ာ ဧည့္ခန္းထဲကခင္းထားတဲ့ဖ်ာေပၚမွာ ဟိုလွိမ့္ဒီလွည့္နဲ႔ လွဲေနရေလရဲ့။
ေန႔လည္ခင္းမွာတခြက္ထပ္တိုက္လိုက္တယ္။ ညတခြက္ထပ္တိုက္တယ္။ အဲဒီညမွာသူေရာကၽြန္ေတာ္
ပါမအိပ္လိုက္ရပါဘူး။နားရက္(၃)ရက္ဆက္တိုက္ရတဲ့ကၽြန္ေတာ္ မအားရမနားလိုက္ရပါဘူး။ (၄)ရက္
ေျမာက္မနက္မွာ သံပုရာျမစ္ေခါက္ျပဳ တ္ရည္တစ္ဂ်ိဳင့္ ထည့္ေပးျပီး သူ႔ကို အိမ္ျပန္ခိုင္းလိုက္တယ္။ တ
ရားေဟာလိုက္ရလို႔လည္း ကၽြန္ေတာ္အေတာ္ဖားသြားတယ္ဗ်ာ...။
       ေနာက္ေတာ့၀ါတြင္းကာလတခုလံုးနီးပါးနယ္လွည့္သြားလာေနရလို႔ သူ႔နဲ႔မဆံုျဖစ္ၾကေတာ့ပါဘူး။
ဒီလိုနဲ႔ ၀ါကၽြတ္သြားၿပီး ကၽြန္ေတာ္ျပန္နားတဲ့ေန႔တေန႔မွာ သူ ဖိတ္စာေလးတစ္ေစာင္ လက္မွာကိုင္ၿပီး
ေပါက္ခ်လာတယ္။ သူ႔ပံုစံက ေနာက္ဆံုးေတြ႕ခဲ့ခ်ိန္ကလို စုတ္ခ်ာခ်ာမဟုတ္ေတာ့။ ၀လို႔ ၿဖိဳ းလို႔ ၾကည္
လို႔ ရႊင္လို႔။  “ကၽြန္ေတာ္ အရက္ျဖတ္လိုက္လို႔ ရည္းစားကျပန္လက္ခံလိုက္ၿပီအကိုႀကီး၊ ဒါ အကိုႀကီးရဲ့
ေက်းဇူးေၾကာင့္ပါ၊ ဒါက သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ လက္ထပ္မဂၤလာဖိတ္စာပါ” တဲ့။ ေကာင္းေလစြတကား...။
                                                                                             (နဂါးႏိုင္)

Wednesday, December 10, 2014

၀က္ၿခံေပ်ာက္ေစတတ္တဲ့နည္းေလးပါ


       ဇင္ေယာ္ေတာင္မ်က္ခံုးေလးေအာက္က ေရႊသမင္မ်က္လံုးေလးတစံုက ရင္ခုန္စရာ၊ ကမာပုလဲေလး
လို စီခ်ယ္ထားတဲ့ ျဖဴ ျဖဴ စင္စင္ညီညီညာညာသြားေလးေတြ မေပါ့တေပၚငါးခူၿပံဳ းေလးက တသက္မေမ့စ
ရာ၊ ပိတုန္းေရာင္ေကသာနဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းဟန္ေလးကဆင္မယဥ္သာ အာ အာ အာ ႏႈိင္းစရာရွားလို႔မိန္း
ကေလးရဲ့တကိုယ္လံုးကို တိရိစၧာန္အဂါၤအစိတ္အပိုင္းေတြနဲ႔ခ်ယ္မႈန္းလိုက္ၾကေလရဲ့ဗ်ာ။ ေနာက္တာေနာ္..
       ညီမေလးတို႔ေရ... မ်က္ႏွာ၀င္းပပေလးမွာ ၀က္ၿခံက်ေနလို႔ မရႊင္မပ်ျဖစ္ေနမွာပ။ အင္းေပါ့။ ေကာင္း
ၿပီ ပုရိသေတြကလည္း “မ”ေတြကိုမ်က္ႏွာကအရင္စၾကည့္တာကလား။ ေနာက္ကိုယ္ခႏၲာအခ်ိဳ းအဆစ္ကိုဆက္ၾကည့္၊ ေနာက္..
အာအာ ေတာ္ၿပီ ေတာ္ၿပီ။ ဒီေတာ့ မ်က္ႏွာေလးေတြကို အၿမဲဂရုစိုက္ၾကရတာ သဘာ၀က်ပါတယ္။ အဲ...
၀က္ၿခံေပါက္တာကလည္း သဘာ၀ဘဲေလ။ ဘာ့ေၾကာင့္ေပါက္သလဲဆိုတာေတာ့မရွင္းျပေတာ့ဘူးေနာ္
(အမွန္က မသိလို႔ ဟဲဟဲ)။ ဒီေတာ့ ညီမေလးတို႔ အိပ္ရာမ၀င္မီ မ်က္ႏွာကို ေရသန္႔နဲ႔ေသခ်ာသစ္လိုက္ပါ။
ၿပီးရင္ ကိုကိုလက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါလွလွေလးဆီ လက္လွမ္းယူၿပီး သုတ္လိုက္ဖို႔စိတ္
မကူးနဲ႔ေနာ္။ ဒီအတိုင္း သူ႔ဟာသူေျခာက္သြားပေစ သိလား။ ၿပီးရင္ ခရမ္းခ်ဥ္သီးနဲ႔ မ်က္ႏွာအႏွံ႔ပြတ္ေပး။
ခရမ္းခ်ဥ္သီး၀ယ္ရတာ အခက္အခဲရွိရင္လည္း သူ႔ရဲ့အစား ၾကက္သြန္ျဖဴ အမႊာႀကီးႀကီးေတြကို အခြံႏႊာထု
ေထာင္းၿပီးပြတ္ေပးႏိုင္တယ္ေနာ္။ (၁)ပတ္တိတိ ညစဥ္ပြတ္ေပးေစခ်င္တယ္ကြာ။ ဒါဆိုရင္ ေဖေဖႀကီးက
အိမ္မွာေမြးဖို႔ဆိုၿပီး ၀ယ္လာတဲ့၀က္ေပါက္စေလးေတြကိုထားဘို႔ရာ ၀က္ၿခံမရွိလို႔ စိတ္ညစ္သြားမွာ......။
                                                                                                             (နဂါးႏိုင္)

မက္မန္း၀ိုင္လုပ္နည္း


       ဒီ Post ေရးလို႔ ကေဇာ္သမားႀကီး၊ ဇိုးသမားယစ္ထုပ္ႀကီးလို႔ မထင္ေစခ်င္ပါဘူး။ ညီ ညီမငယ္
ေတြ ဗဟုသုတရစိမ့္ငွာသာ ရည္ရြယ္ေၾကာင္းပါ။
       ဒီေတာ့ မက္မန္း၀ိုင္လုပ္နည္းေလးစလိုက္ၾကရေအာင္။ မက္မန္းသီး(၈)ျပည္၊ သၾကား(၇၅)က်ပ္
သား၊ ေလးညွင္းပြင့္(၅)ပြင့္၊ စဥ့္အိုးတစ္လံုး၊ပလပ္စတစ္တစ၊ ႀကိဳ းတစ္ေခ်ာင္းတို႔လိုတယ္ေနာ္။ ပထမ
ဦးဆံုး အိုးထဲကိုေရစင္ေအာင္ေဆးထားတဲ့မက္မန္းသီးကို (၄”)အထူထည့္ခင္း၊ အဲဒီအေပၚမွာသၾကား
လက္တစ္ဆုပ္ျဖဴ း၊ ေလးညွင္းတစ္ပြင့္ေလာက္ထည့္လိုက္၊ အဲဒီအတိုင္း တစ္ထပ္ၿပီးတစ္ထပ္ထည့္ပါ။
သတိထားရမွာက သၾကားအားလံုးရဲ့ (၃) ပံု(၂)ပံု ထည့္ၿပီးရင္ က်န္တဲ့(၁)ပံုကို အိုးရဲ့အေပၚဆံုးထပ္မွာ
ထည့္သံုးရမွာေလ။ အားလံုးၿပီးသြားၿပီဆိုရင္ အိုးအ၀ကို ပလပ္စတစ္စနဲ႔အုပ္၊ ႀကိဳ းနဲ႔ေသေသခ်ာခ်ာကို
စည္းၿပီး အလင္းေရာင္နဲကာေအးျမတဲ့ေနရာ၊ ခဏခဏအေရႊ႕အေျပာင္းမလုပ္ရတဲ့ေနရာမွာ(၄)လအ
နည္းဆံုးထားရပါမယ္။ လေစ့(ကိုယ္၀န္မဟုတ္)ရင္ ဖြင့္ၿပီး အေပၚေရာက္ေနတဲ့ မက္မန္းသီးဖတ္ေတြ
ကိုဖယ္ကာ (၅)မိနစ္ေလာက္ ေမႊေပး၊ အ၀တ္ပါးစတစ္ခုနဲ႔စစ္ၿပီး ပုလင္းသြတ္ႏိုင္ပါၿပီ။ ႏွစ္ခ်ိဳ ႔ေအာင္
ထားႏိုင္ေလ ၀ိုင္ေကာင္းေကာင္းရေလလို႔ မွတ္ၾကဗ်ား(ဆရာႀကီးေလသံျဖင့္)။
       ကဲ ညီေလးတို႔ေရ...၀ိုင္ကို မက္မန္းသီးနဲ႔တင္မကဘဲ သပ်စ္သီး၊ ဥသ်စ္သီး၊ သီဟိုသီး၊ ...သီး၊...
သီး၊ ...သီး ေတြနဲ႔လည္းလုပ္လို႔ရတယ္ဆိုတာကို လုပ္နည္းနဲ႔တကြ သိၿပီးၾကၿပီဆိုေတာ့ကာ....ကိုယ္
တိုင္ ၀ိုင္လုပ္ၿပီး မေသာက္ၾကေလာက္ပါဘူးေနာ္ ဟဲဟဲ ။
                                                                          (နဂါးႏိုင္)

ၾကက္တြန္သံႏွင့္ အရပ္ဓေလ့အေခၚ


       တေလာတုန္းက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ လူႏွစ္ေယာက္တို႔ နာရီစင္ႀကီးေတြနဲ႔ပါတ္သက္
ၿပီး ေဆြးေႏြးေနတာကို နားစိုက္ေထာင္မိတယ္။ တေယာက္ေသာသူက နာရီစင္ဆိုတာၿမိဳ႕ရဲ့က်က္သေရ
ေဆာင္မို႔လို႔ ရွိထားသင့္တယ္တဲ့။ က်န္တဲ့တေယာက္ေသာသူ ေျပာတဲ့စကားက နဲနဲထူးျခားေနတယ္ဗ်။
သူက နာရီစင္ဆိုတာ ကိုလိုနီေခတ္ရဲ့သေကၤတကြ၊ အဂၤလိပ္လက္ထက္တုန္းက အိမ္တိုင္းမွာ နာရီမရွိ
ေတာ့ နာရီစင္ထားတာကြ။ ခုေခတ္မ်ား လက္ပတ္နာရီ(၃)လံုးကို တစ္ေထာင္က်ပ္နဲ႔ ၀ယ္ႏိုင္တဲ့ေခတ္၊
လက္ကိုင္ဖုန္းေတြ၊ ကြန္ပ်ဴ တာမ်က္ႏွာျပင္ေတြ၊ အိမ္နံရံေတြတိုင္းမွာ နာရီေတြရွိေနတာ နာရီစင္ကလို
အပ္ေသးလို႔လားကြာတဲ့။ ဘယ္သူ႕စကားမွန္တယ္ဆိုတာကို မသိခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
       ေရွးကေက်းလက္ေတာရြာေတြမွာ နာရီစင္မေျပာနဲ႔ နာရီမ်က္ႏွာျပင္နဲ႔တူတဲ့အ၀ိုင္းဆိုလို႔ မီးဖိုထဲက
ဒန္အိုးဖံုးေတြ၊ ဆန္ေကာ(ဇေကာ)ေတြ၊ ထမင္းစားပန္းကန္ျပားေတြ၊ ဆြမ္းပို႔တဲ့ လင္ပန္းေတြဘဲရွိတာဗ်။
ဒါဆို သူတို႔က အခ်ိန္ကိုဘယ္လိုသိႏိုင္မလဲ။ သာမန္ေျဖရရင္ ေနကိုၾကည့္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အရုဏ္တက္ၿပီ၊
ေနထန္းတဖ်ားရွိၿပီ၊ ေနမြန္းတည့္ၿပီ၊ မြန္းလြဲ(မြန္းတိမ္း)ၿပီ၊ ညေနေစာင္းၿပီ၊ ေန၀င္ရီတေရာအခ်ိန္စသျဖင့္
သတ္မွတ္ၾကေလရဲ့။ ေကာင္းၿပီ ေန၀င္သြားလို႔ညအခ်ိန္ေရာက္ရင္ေရာတဲ့။ ဟုတ္ကဲ့ မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ အိမ္မွာ
ေမြးထားတဲ့ ၾကဖႀကီးက အခ်ိန္ကိုေျပာျပပါသတဲ့ဗ်ား........။ သူက တြန္သံနဲ႔ ဘယ္လိုေျပာသလဲဆိုရင္..
(၁) ညေန  ၆ နာရီ     အိပ္တန္းတက္ၾကက္တြန္သံ။
(၂) ည      ၈ နာရီ     သူငယ္အိပ္ၾကက္တြန္သံ။
(၃) ည    ၁၀ နာရီ     သက္ႀကီးေခါင္းခ်ၾကက္တြန္သံ။
(၄) ည    ၁၂ နာရီ     သန္းေကာင္ၾကက္တြန္သံ။
(၅) နံနက္  ၂ နာရီ     လုလင္ျပန္(နလင္ျပန္)ၾကက္တြန္သံ။
(၆) နံနက္  ၄ နာရီ     ၾကက္ဦးတြန္သံ။
(၇) နံနက္  ၆ နာရီ     လင္းၾကက္တြန္သံ။     ျဖစ္ပါသတဲ့။
       ညီငယ္ ညီမငယ္တို႔ေရ IT ေခတ္ႀကီးထဲက အလုပ္၀င္အင္တာဗ်ဴ းေတြမွာ ဒါေတြကိုေတာ့မေမး
ေလာက္ပါဘူးေနာ္ ဟဲ ဟဲ ။
                                              (နဂါးႏိုင္)